Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
ensaisiner /ɑ̃.sɛ.zi.ne/ transitif 1er groupe
Droit féodal : Reconnaître par acte un nouveau tenancier, en parlant du seigneur.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | ensaisine |
| tu | ensaisines |
| il | ensaisine |
| nous | ensaisinons |
| vous | ensaisinez |
| ils | ensaisinent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | ensaisiné |
| tu | avais | ensaisiné |
| il | avait | ensaisiné |
| nous | avions | ensaisiné |
| vous | aviez | ensaisiné |
| ils | avaient | ensaisiné |
Futur simple
| j' | ensaisinerai |
| tu | ensaisineras |
| il | ensaisinera |
| nous | ensaisinerons |
| vous | ensaisinerez |
| ils | ensaisineront |
Imparfait
| j' | ensaisinais |
| tu | ensaisinais |
| il | ensaisinait |
| nous | ensaisinions |
| vous | ensaisiniez |
| ils | ensaisinaient |
Passé composé
| j' | ai | ensaisiné |
| tu | as | ensaisiné |
| il | a | ensaisiné |
| nous | avons | ensaisiné |
| vous | avez | ensaisiné |
| ils | ont | ensaisiné |
Passé simple
| j' | ensaisinai |
| tu | ensaisinas |
| il | ensaisina |
| nous | ensaisinâmes |
| vous | ensaisinâtes |
| ils | ensaisinèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | ensaisiné |
| tu | auras | ensaisiné |
| il | aura | ensaisiné |
| nous | aurons | ensaisiné |
| vous | aurez | ensaisiné |
| ils | auront | ensaisiné |
Passé antérieur
| j' | eus | ensaisiné |
| tu | eus | ensaisiné |
| il | eut | ensaisiné |
| nous | eûmes | ensaisiné |
| vous | eûtes | ensaisiné |
| ils | eurent | ensaisiné |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | ensaisinerais |
| tu | ensaisinerais |
| il | ensaisinerait |
| nous | ensaisinerions |
| vous | ensaisineriez |
| ils | ensaisineraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | ensaisiné |
| tu | aurais | ensaisiné |
| il | aurait | ensaisiné |
| nous | aurions | ensaisiné |
| vous | auriez | ensaisiné |
| ils | auraient | ensaisiné |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | ensaisiné |
| tu | eusses | ensaisiné |
| il | eût | ensaisiné |
| nous | eussions | ensaisiné |
| vous | eussiez | ensaisiné |
| ils | eussent | ensaisiné |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | ensaisine |
| que | tu | ensaisines |
| qu' | il | ensaisine |
| que | nous | ensaisinions |
| que | vous | ensaisiniez |
| qu' | ils | ensaisinent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | ensaisinasse |
| que | tu | ensaisinasses |
| qu' | il | ensaisinât |
| que | nous | ensaisinassions |
| que | vous | ensaisinassiez |
| qu' | ils | ensaisinassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | ensaisiné |
| que | tu | aies | ensaisiné |
| qu' | il | ait | ensaisiné |
| que | nous | ayons | ensaisiné |
| que | vous | ayez | ensaisiné |
| qu' | ils | aient | ensaisiné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | ensaisiné |
| que | tu | eusses | ensaisiné |
| qu' | il | eût | ensaisiné |
| que | nous | eussions | ensaisiné |
| que | vous | eussiez | ensaisiné |
| qu' | ils | eussent | ensaisiné |
Impératif
Impératif présent
| ensaisine |
| ensaisinons |
| ensaisinez |
Impératif passé
| aie | ensaisiné |
| ayons | ensaisiné |
| ayez | ensaisiné |
Infinitif
Participe