Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ger
Définitions
ensauvager /ɑ̃.so.va.ʒe/ transitif 1er groupe
Rendre sauvage.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | ensauvage |
| tu | ensauvages |
| il | ensauvage |
| nous | ensauvageons |
| vous | ensauvagez |
| ils | ensauvagent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | ensauvagé |
| tu | avais | ensauvagé |
| il | avait | ensauvagé |
| nous | avions | ensauvagé |
| vous | aviez | ensauvagé |
| ils | avaient | ensauvagé |
Futur simple
| j' | ensauvagerai |
| tu | ensauvageras |
| il | ensauvagera |
| nous | ensauvagerons |
| vous | ensauvagerez |
| ils | ensauvageront |
Imparfait
| j' | ensauvageais |
| tu | ensauvageais |
| il | ensauvageait |
| nous | ensauvagions |
| vous | ensauvagiez |
| ils | ensauvageaient |
Passé composé
| j' | ai | ensauvagé |
| tu | as | ensauvagé |
| il | a | ensauvagé |
| nous | avons | ensauvagé |
| vous | avez | ensauvagé |
| ils | ont | ensauvagé |
Passé simple
| j' | ensauvageai |
| tu | ensauvageas |
| il | ensauvagea |
| nous | ensauvageâmes |
| vous | ensauvageâtes |
| ils | ensauvagèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | ensauvagé |
| tu | auras | ensauvagé |
| il | aura | ensauvagé |
| nous | aurons | ensauvagé |
| vous | aurez | ensauvagé |
| ils | auront | ensauvagé |
Passé antérieur
| j' | eus | ensauvagé |
| tu | eus | ensauvagé |
| il | eut | ensauvagé |
| nous | eûmes | ensauvagé |
| vous | eûtes | ensauvagé |
| ils | eurent | ensauvagé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | ensauvagerais |
| tu | ensauvagerais |
| il | ensauvagerait |
| nous | ensauvagerions |
| vous | ensauvageriez |
| ils | ensauvageraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | ensauvagé |
| tu | aurais | ensauvagé |
| il | aurait | ensauvagé |
| nous | aurions | ensauvagé |
| vous | auriez | ensauvagé |
| ils | auraient | ensauvagé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | ensauvagé |
| tu | eusses | ensauvagé |
| il | eût | ensauvagé |
| nous | eussions | ensauvagé |
| vous | eussiez | ensauvagé |
| ils | eussent | ensauvagé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | ensauvage |
| que | tu | ensauvages |
| qu' | il | ensauvage |
| que | nous | ensauvagions |
| que | vous | ensauvagiez |
| qu' | ils | ensauvagent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | ensauvageasse |
| que | tu | ensauvageasses |
| qu' | il | ensauvageât |
| que | nous | ensauvageassions |
| que | vous | ensauvageassiez |
| qu' | ils | ensauvageassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | ensauvagé |
| que | tu | aies | ensauvagé |
| qu' | il | ait | ensauvagé |
| que | nous | ayons | ensauvagé |
| que | vous | ayez | ensauvagé |
| qu' | ils | aient | ensauvagé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | ensauvagé |
| que | tu | eusses | ensauvagé |
| qu' | il | eût | ensauvagé |
| que | nous | eussions | ensauvagé |
| que | vous | eussiez | ensauvagé |
| qu' | ils | eussent | ensauvagé |
Impératif
Impératif présent
| ensauvage |
| ensauvageons |
| ensauvagez |
Impératif passé
| aie | ensauvagé |
| ayons | ensauvagé |
| ayez | ensauvagé |
Infinitif
Participe