Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
entêter transitif 1er groupe
Incommoder, étourdir en agissant sur la tête, en parlant des vapeurs, des odeurs.
Au figuré, prévenir en faveur d'une personne ou d'une opinion. Il se prend toujours en mauvaise part.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | entête |
| tu | entêtes |
| il | entête |
| nous | entêtons |
| vous | entêtez |
| ils | entêtent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | entêté |
| tu | avais | entêté |
| il | avait | entêté |
| nous | avions | entêté |
| vous | aviez | entêté |
| ils | avaient | entêté |
Futur simple
| j' | entêterai |
| tu | entêteras |
| il | entêtera |
| nous | entêterons |
| vous | entêterez |
| ils | entêteront |
Imparfait
| j' | entêtais |
| tu | entêtais |
| il | entêtait |
| nous | entêtions |
| vous | entêtiez |
| ils | entêtaient |
Passé composé
| j' | ai | entêté |
| tu | as | entêté |
| il | a | entêté |
| nous | avons | entêté |
| vous | avez | entêté |
| ils | ont | entêté |
Passé simple
| j' | entêtai |
| tu | entêtas |
| il | entêta |
| nous | entêtâmes |
| vous | entêtâtes |
| ils | entêtèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | entêté |
| tu | auras | entêté |
| il | aura | entêté |
| nous | aurons | entêté |
| vous | aurez | entêté |
| ils | auront | entêté |
Passé antérieur
| j' | eus | entêté |
| tu | eus | entêté |
| il | eut | entêté |
| nous | eûmes | entêté |
| vous | eûtes | entêté |
| ils | eurent | entêté |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | entêterais |
| tu | entêterais |
| il | entêterait |
| nous | entêterions |
| vous | entêteriez |
| ils | entêteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | entêté |
| tu | aurais | entêté |
| il | aurait | entêté |
| nous | aurions | entêté |
| vous | auriez | entêté |
| ils | auraient | entêté |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | entêté |
| tu | eusses | entêté |
| il | eût | entêté |
| nous | eussions | entêté |
| vous | eussiez | entêté |
| ils | eussent | entêté |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | entête |
| que | tu | entêtes |
| qu' | il | entête |
| que | nous | entêtions |
| que | vous | entêtiez |
| qu' | ils | entêtent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | entêtasse |
| que | tu | entêtasses |
| qu' | il | entêtât |
| que | nous | entêtassions |
| que | vous | entêtassiez |
| qu' | ils | entêtassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | entêté |
| que | tu | aies | entêté |
| qu' | il | ait | entêté |
| que | nous | ayons | entêté |
| que | vous | ayez | entêté |
| qu' | ils | aient | entêté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | entêté |
| que | tu | eusses | entêté |
| qu' | il | eût | entêté |
| que | nous | eussions | entêté |
| que | vous | eussiez | entêté |
| qu' | ils | eussent | entêté |
Impératif
Impératif passé
| aie | entêté |
| ayons | entêté |
| ayez | entêté |
Infinitif
Participe