Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
enverguer transitif 1er groupe
Marine : Attacher les voiles aux vergues.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | envergue |
| tu | envergues |
| il | envergue |
| nous | enverguons |
| vous | enverguez |
| ils | enverguent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | envergué |
| tu | avais | envergué |
| il | avait | envergué |
| nous | avions | envergué |
| vous | aviez | envergué |
| ils | avaient | envergué |
Futur simple
| j' | enverguerai |
| tu | envergueras |
| il | enverguera |
| nous | enverguerons |
| vous | enverguerez |
| ils | envergueront |
Imparfait
| j' | enverguais |
| tu | enverguais |
| il | enverguait |
| nous | enverguions |
| vous | enverguiez |
| ils | enverguaient |
Passé composé
| j' | ai | envergué |
| tu | as | envergué |
| il | a | envergué |
| nous | avons | envergué |
| vous | avez | envergué |
| ils | ont | envergué |
Passé simple
| j' | enverguai |
| tu | enverguas |
| il | envergua |
| nous | enverguâmes |
| vous | enverguâtes |
| ils | enverguèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | envergué |
| tu | auras | envergué |
| il | aura | envergué |
| nous | aurons | envergué |
| vous | aurez | envergué |
| ils | auront | envergué |
Passé antérieur
| j' | eus | envergué |
| tu | eus | envergué |
| il | eut | envergué |
| nous | eûmes | envergué |
| vous | eûtes | envergué |
| ils | eurent | envergué |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | enverguerais |
| tu | enverguerais |
| il | enverguerait |
| nous | enverguerions |
| vous | envergueriez |
| ils | envergueraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | envergué |
| tu | aurais | envergué |
| il | aurait | envergué |
| nous | aurions | envergué |
| vous | auriez | envergué |
| ils | auraient | envergué |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | envergué |
| tu | eusses | envergué |
| il | eût | envergué |
| nous | eussions | envergué |
| vous | eussiez | envergué |
| ils | eussent | envergué |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | envergue |
| que | tu | envergues |
| qu' | il | envergue |
| que | nous | enverguions |
| que | vous | enverguiez |
| qu' | ils | enverguent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | enverguasse |
| que | tu | enverguasses |
| qu' | il | enverguât |
| que | nous | enverguassions |
| que | vous | enverguassiez |
| qu' | ils | enverguassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | envergué |
| que | tu | aies | envergué |
| qu' | il | ait | envergué |
| que | nous | ayons | envergué |
| que | vous | ayez | envergué |
| qu' | ils | aient | envergué |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | envergué |
| que | tu | eusses | envergué |
| qu' | il | eût | envergué |
| que | nous | eussions | envergué |
| que | vous | eussiez | envergué |
| qu' | ils | eussent | envergué |
Impératif
Impératif présent
| envergue |
| enverguons |
| enverguez |
Impératif passé
| aie | envergué |
| ayons | envergué |
| ayez | envergué |
Infinitif
Participe