Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
enwagonner /ɑ̃.va.ɡɔ.ne/ ou parfois /ɑ̃.wa.ɡɔ.ne/ transitif 1er groupe
Mettre en wagons.
Variante orthographique désuète : envagonner.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | enwagonne |
| tu | enwagonnes |
| il | enwagonne |
| nous | enwagonnons |
| vous | enwagonnez |
| ils | enwagonnent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | enwagonné |
| tu | avais | enwagonné |
| il | avait | enwagonné |
| nous | avions | enwagonné |
| vous | aviez | enwagonné |
| ils | avaient | enwagonné |
Futur simple
| j' | enwagonnerai |
| tu | enwagonneras |
| il | enwagonnera |
| nous | enwagonnerons |
| vous | enwagonnerez |
| ils | enwagonneront |
Imparfait
| j' | enwagonnais |
| tu | enwagonnais |
| il | enwagonnait |
| nous | enwagonnions |
| vous | enwagonniez |
| ils | enwagonnaient |
Passé composé
| j' | ai | enwagonné |
| tu | as | enwagonné |
| il | a | enwagonné |
| nous | avons | enwagonné |
| vous | avez | enwagonné |
| ils | ont | enwagonné |
Passé simple
| j' | enwagonnai |
| tu | enwagonnas |
| il | enwagonna |
| nous | enwagonnâmes |
| vous | enwagonnâtes |
| ils | enwagonnèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | enwagonné |
| tu | auras | enwagonné |
| il | aura | enwagonné |
| nous | aurons | enwagonné |
| vous | aurez | enwagonné |
| ils | auront | enwagonné |
Passé antérieur
| j' | eus | enwagonné |
| tu | eus | enwagonné |
| il | eut | enwagonné |
| nous | eûmes | enwagonné |
| vous | eûtes | enwagonné |
| ils | eurent | enwagonné |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | enwagonnerais |
| tu | enwagonnerais |
| il | enwagonnerait |
| nous | enwagonnerions |
| vous | enwagonneriez |
| ils | enwagonneraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | enwagonné |
| tu | aurais | enwagonné |
| il | aurait | enwagonné |
| nous | aurions | enwagonné |
| vous | auriez | enwagonné |
| ils | auraient | enwagonné |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | enwagonné |
| tu | eusses | enwagonné |
| il | eût | enwagonné |
| nous | eussions | enwagonné |
| vous | eussiez | enwagonné |
| ils | eussent | enwagonné |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | enwagonne |
| que | tu | enwagonnes |
| qu' | il | enwagonne |
| que | nous | enwagonnions |
| que | vous | enwagonniez |
| qu' | ils | enwagonnent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | enwagonnasse |
| que | tu | enwagonnasses |
| qu' | il | enwagonnât |
| que | nous | enwagonnassions |
| que | vous | enwagonnassiez |
| qu' | ils | enwagonnassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | enwagonné |
| que | tu | aies | enwagonné |
| qu' | il | ait | enwagonné |
| que | nous | ayons | enwagonné |
| que | vous | ayez | enwagonné |
| qu' | ils | aient | enwagonné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | enwagonné |
| que | tu | eusses | enwagonné |
| qu' | il | eût | enwagonné |
| que | nous | eussions | enwagonné |
| que | vous | eussiez | enwagonné |
| qu' | ils | eussent | enwagonné |
Impératif
Impératif présent
| enwagonne |
| enwagonnons |
| enwagonnez |
Impératif passé
| aie | enwagonné | |
| ayons | enwagonné | |
| ayez | enwagonné | |
Infinitif
Participe