Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -eler
Définitions
étinceler /e.tɛ̃.sle/ intransitif 1er groupe
Briller, jeter des éclats de lumière.
(Figuré) Jeter des traits brillants.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | étincelle |
| tu | étincelles |
| il | étincelle |
| nous | étincelons |
| vous | étincelez |
| ils | étincellent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | étincelé |
| tu | avais | étincelé |
| il | avait | étincelé |
| nous | avions | étincelé |
| vous | aviez | étincelé |
| ils | avaient | étincelé |
Futur simple
| j' | étincellerai |
| tu | étincelleras |
| il | étincellera |
| nous | étincellerons |
| vous | étincellerez |
| ils | étincelleront |
Imparfait
| j' | étincelais |
| tu | étincelais |
| il | étincelait |
| nous | étincelions |
| vous | étinceliez |
| ils | étincelaient |
Passé composé
| j' | ai | étincelé |
| tu | as | étincelé |
| il | a | étincelé |
| nous | avons | étincelé |
| vous | avez | étincelé |
| ils | ont | étincelé |
Passé simple
| j' | étincelai |
| tu | étincelas |
| il | étincela |
| nous | étincelâmes |
| vous | étincelâtes |
| ils | étincelèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | étincelé |
| tu | auras | étincelé |
| il | aura | étincelé |
| nous | aurons | étincelé |
| vous | aurez | étincelé |
| ils | auront | étincelé |
Passé antérieur
| j' | eus | étincelé |
| tu | eus | étincelé |
| il | eut | étincelé |
| nous | eûmes | étincelé |
| vous | eûtes | étincelé |
| ils | eurent | étincelé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | étincellerais |
| tu | étincellerais |
| il | étincellerait |
| nous | étincellerions |
| vous | étincelleriez |
| ils | étincelleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | étincelé |
| tu | aurais | étincelé |
| il | aurait | étincelé |
| nous | aurions | étincelé |
| vous | auriez | étincelé |
| ils | auraient | étincelé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | étincelé |
| tu | eusses | étincelé |
| il | eût | étincelé |
| nous | eussions | étincelé |
| vous | eussiez | étincelé |
| ils | eussent | étincelé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | étincelle |
| que | tu | étincelles |
| qu' | il | étincelle |
| que | nous | étincelions |
| que | vous | étinceliez |
| qu' | ils | étincellent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | étincelasse |
| que | tu | étincelasses |
| qu' | il | étincelât |
| que | nous | étincelassions |
| que | vous | étincelassiez |
| qu' | ils | étincelassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | étincelé |
| que | tu | aies | étincelé |
| qu' | il | ait | étincelé |
| que | nous | ayons | étincelé |
| que | vous | ayez | étincelé |
| qu' | ils | aient | étincelé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | étincelé |
| que | tu | eusses | étincelé |
| qu' | il | eût | étincelé |
| que | nous | eussions | étincelé |
| que | vous | eussiez | étincelé |
| qu' | ils | eussent | étincelé |
Impératif
Impératif présent
| étincelle |
| étincelons |
| étincelez |
Impératif passé
| aie | étincelé |
| ayons | étincelé |
| ayez | étincelé |
Infinitif
Participe