Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -é(.)er
Définitions
excréter /ɛk.skʁe.te/ transitif 1er groupe
Physiologie : Produire l'excrétion d'une substance.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | excrète |
| tu | excrètes |
| il | excrète |
| nous | excrétons |
| vous | excrétez |
| ils | excrètent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | excrété |
| tu | avais | excrété |
| il | avait | excrété |
| nous | avions | excrété |
| vous | aviez | excrété |
| ils | avaient | excrété |
Futur simple
| j' | excréterai |
| tu | excréteras |
| il | excrétera |
| nous | excréterons |
| vous | excréterez |
| ils | excréteront |
Imparfait
| j' | excrétais |
| tu | excrétais |
| il | excrétait |
| nous | excrétions |
| vous | excrétiez |
| ils | excrétaient |
Passé composé
| j' | ai | excrété |
| tu | as | excrété |
| il | a | excrété |
| nous | avons | excrété |
| vous | avez | excrété |
| ils | ont | excrété |
Passé simple
| j' | excrétai |
| tu | excrétas |
| il | excréta |
| nous | excrétâmes |
| vous | excrétâtes |
| ils | excrétèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | excrété |
| tu | auras | excrété |
| il | aura | excrété |
| nous | aurons | excrété |
| vous | aurez | excrété |
| ils | auront | excrété |
Passé antérieur
| j' | eus | excrété |
| tu | eus | excrété |
| il | eut | excrété |
| nous | eûmes | excrété |
| vous | eûtes | excrété |
| ils | eurent | excrété |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | excréterais |
| tu | excréterais |
| il | excréterait |
| nous | excréterions |
| vous | excréteriez |
| ils | excréteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | excrété |
| tu | aurais | excrété |
| il | aurait | excrété |
| nous | aurions | excrété |
| vous | auriez | excrété |
| ils | auraient | excrété |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | excrété |
| tu | eusses | excrété |
| il | eût | excrété |
| nous | eussions | excrété |
| vous | eussiez | excrété |
| ils | eussent | excrété |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | excrète |
| que | tu | excrètes |
| qu' | il | excrète |
| que | nous | excrétions |
| que | vous | excrétiez |
| qu' | ils | excrètent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | excrétasse |
| que | tu | excrétasses |
| qu' | il | excrétât |
| que | nous | excrétassions |
| que | vous | excrétassiez |
| qu' | ils | excrétassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | excrété |
| que | tu | aies | excrété |
| qu' | il | ait | excrété |
| que | nous | ayons | excrété |
| que | vous | ayez | excrété |
| qu' | ils | aient | excrété |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | excrété |
| que | tu | eusses | excrété |
| qu' | il | eût | excrété |
| que | nous | eussions | excrété |
| que | vous | eussiez | excrété |
| qu' | ils | eussent | excrété |
Impératif
Impératif passé
| aie | excrété |
| ayons | excrété |
| ayez | excrété |
Infinitif
Participe