Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
fainéanter /fe.ne.ɑ̃.te/ intransitif 1er groupe
Ne rien faire, ne vouloir rien faire.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | fainéante |
| tu | fainéantes |
| il | fainéante |
| nous | fainéantons |
| vous | fainéantez |
| ils | fainéantent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | fainéanté |
| tu | avais | fainéanté |
| il | avait | fainéanté |
| nous | avions | fainéanté |
| vous | aviez | fainéanté |
| ils | avaient | fainéanté |
Futur simple
| je | fainéanterai |
| tu | fainéanteras |
| il | fainéantera |
| nous | fainéanterons |
| vous | fainéanterez |
| ils | fainéanteront |
Imparfait
| je | fainéantais |
| tu | fainéantais |
| il | fainéantait |
| nous | fainéantions |
| vous | fainéantiez |
| ils | fainéantaient |
Passé composé
| j' | ai | fainéanté |
| tu | as | fainéanté |
| il | a | fainéanté |
| nous | avons | fainéanté |
| vous | avez | fainéanté |
| ils | ont | fainéanté |
Passé simple
| je | fainéantai |
| tu | fainéantas |
| il | fainéanta |
| nous | fainéantâmes |
| vous | fainéantâtes |
| ils | fainéantèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | fainéanté |
| tu | auras | fainéanté |
| il | aura | fainéanté |
| nous | aurons | fainéanté |
| vous | aurez | fainéanté |
| ils | auront | fainéanté |
Passé antérieur
| j' | eus | fainéanté |
| tu | eus | fainéanté |
| il | eut | fainéanté |
| nous | eûmes | fainéanté |
| vous | eûtes | fainéanté |
| ils | eurent | fainéanté |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | fainéanterais |
| tu | fainéanterais |
| il | fainéanterait |
| nous | fainéanterions |
| vous | fainéanteriez |
| ils | fainéanteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | fainéanté |
| tu | aurais | fainéanté |
| il | aurait | fainéanté |
| nous | aurions | fainéanté |
| vous | auriez | fainéanté |
| ils | auraient | fainéanté |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | fainéanté |
| tu | eusses | fainéanté |
| il | eût | fainéanté |
| nous | eussions | fainéanté |
| vous | eussiez | fainéanté |
| ils | eussent | fainéanté |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | fainéante |
| que | tu | fainéantes |
| qu' | il | fainéante |
| que | nous | fainéantions |
| que | vous | fainéantiez |
| qu' | ils | fainéantent |
Subjonctif imparfait
| que | je | fainéantasse |
| que | tu | fainéantasses |
| qu' | il | fainéantât |
| que | nous | fainéantassions |
| que | vous | fainéantassiez |
| qu' | ils | fainéantassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | fainéanté |
| que | tu | aies | fainéanté |
| qu' | il | ait | fainéanté |
| que | nous | ayons | fainéanté |
| que | vous | ayez | fainéanté |
| qu' | ils | aient | fainéanté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | fainéanté |
| que | tu | eusses | fainéanté |
| qu' | il | eût | fainéanté |
| que | nous | eussions | fainéanté |
| que | vous | eussiez | fainéanté |
| qu' | ils | eussent | fainéanté |
Impératif
Impératif présent
| fainéante |
| fainéantons |
| fainéantez |
Impératif passé
| aie | fainéanté |
| ayons | fainéanté |
| ayez | fainéanté |
Infinitif
Participe