Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
flancher /flɑ̃.ʃe/ 1er groupe intransitif
Argot du XIXème siècle, jouer.
Argot du XIXème siècle, badiner.
Familier : faiblir et ne pas continuer dans l'effort lors d'un moment décisif difficile.
Familier : faiblir, ne plus fonctionner.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | flanche |
| tu | flanches |
| il | flanche |
| nous | flanchons |
| vous | flanchez |
| ils | flanchent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | flanché |
| tu | avais | flanché |
| il | avait | flanché |
| nous | avions | flanché |
| vous | aviez | flanché |
| ils | avaient | flanché |
Futur simple
| je | flancherai |
| tu | flancheras |
| il | flanchera |
| nous | flancherons |
| vous | flancherez |
| ils | flancheront |
Imparfait
| je | flanchais |
| tu | flanchais |
| il | flanchait |
| nous | flanchions |
| vous | flanchiez |
| ils | flanchaient |
Passé composé
| j' | ai | flanché |
| tu | as | flanché |
| il | a | flanché |
| nous | avons | flanché |
| vous | avez | flanché |
| ils | ont | flanché |
Passé simple
| je | flanchai |
| tu | flanchas |
| il | flancha |
| nous | flanchâmes |
| vous | flanchâtes |
| ils | flanchèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | flanché |
| tu | auras | flanché |
| il | aura | flanché |
| nous | aurons | flanché |
| vous | aurez | flanché |
| ils | auront | flanché |
Passé antérieur
| j' | eus | flanché |
| tu | eus | flanché |
| il | eut | flanché |
| nous | eûmes | flanché |
| vous | eûtes | flanché |
| ils | eurent | flanché |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | flancherais |
| tu | flancherais |
| il | flancherait |
| nous | flancherions |
| vous | flancheriez |
| ils | flancheraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | flanché |
| tu | aurais | flanché |
| il | aurait | flanché |
| nous | aurions | flanché |
| vous | auriez | flanché |
| ils | auraient | flanché |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | flanché |
| tu | eusses | flanché |
| il | eût | flanché |
| nous | eussions | flanché |
| vous | eussiez | flanché |
| ils | eussent | flanché |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | flanche |
| que | tu | flanches |
| qu' | il | flanche |
| que | nous | flanchions |
| que | vous | flanchiez |
| qu' | ils | flanchent |
Subjonctif imparfait
| que | je | flanchasse |
| que | tu | flanchasses |
| qu' | il | flanchât |
| que | nous | flanchassions |
| que | vous | flanchassiez |
| qu' | ils | flanchassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | flanché |
| que | tu | aies | flanché |
| qu' | il | ait | flanché |
| que | nous | ayons | flanché |
| que | vous | ayez | flanché |
| qu' | ils | aient | flanché |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | flanché |
| que | tu | eusses | flanché |
| qu' | il | eût | flanché |
| que | nous | eussions | flanché |
| que | vous | eussiez | flanché |
| qu' | ils | eussent | flanché |
Impératif
Impératif passé
| aie | flanché |
| ayons | flanché |
| ayez | flanché |
Infinitif
Participe