Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
formoler /fɔʁ.mɔ.le/ transitif 1er groupe
Désinfecter avec du formol.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | formole |
| tu | formoles |
| il | formole |
| nous | formolons |
| vous | formolez |
| ils | formolent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | formolé |
| tu | avais | formolé |
| il | avait | formolé |
| nous | avions | formolé |
| vous | aviez | formolé |
| ils | avaient | formolé |
Futur simple
| je | formolerai |
| tu | formoleras |
| il | formolera |
| nous | formolerons |
| vous | formolerez |
| ils | formoleront |
Imparfait
| je | formolais |
| tu | formolais |
| il | formolait |
| nous | formolions |
| vous | formoliez |
| ils | formolaient |
Passé composé
| j' | ai | formolé |
| tu | as | formolé |
| il | a | formolé |
| nous | avons | formolé |
| vous | avez | formolé |
| ils | ont | formolé |
Passé simple
| je | formolai |
| tu | formolas |
| il | formola |
| nous | formolâmes |
| vous | formolâtes |
| ils | formolèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | formolé |
| tu | auras | formolé |
| il | aura | formolé |
| nous | aurons | formolé |
| vous | aurez | formolé |
| ils | auront | formolé |
Passé antérieur
| j' | eus | formolé |
| tu | eus | formolé |
| il | eut | formolé |
| nous | eûmes | formolé |
| vous | eûtes | formolé |
| ils | eurent | formolé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | formolerais |
| tu | formolerais |
| il | formolerait |
| nous | formolerions |
| vous | formoleriez |
| ils | formoleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | formolé |
| tu | aurais | formolé |
| il | aurait | formolé |
| nous | aurions | formolé |
| vous | auriez | formolé |
| ils | auraient | formolé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | formolé |
| tu | eusses | formolé |
| il | eût | formolé |
| nous | eussions | formolé |
| vous | eussiez | formolé |
| ils | eussent | formolé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | formole |
| que | tu | formoles |
| qu' | il | formole |
| que | nous | formolions |
| que | vous | formoliez |
| qu' | ils | formolent |
Subjonctif imparfait
| que | je | formolasse |
| que | tu | formolasses |
| qu' | il | formolât |
| que | nous | formolassions |
| que | vous | formolassiez |
| qu' | ils | formolassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | formolé |
| que | tu | aies | formolé |
| qu' | il | ait | formolé |
| que | nous | ayons | formolé |
| que | vous | ayez | formolé |
| qu' | ils | aient | formolé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | formolé |
| que | tu | eusses | formolé |
| qu' | il | eût | formolé |
| que | nous | eussions | formolé |
| que | vous | eussiez | formolé |
| qu' | ils | eussent | formolé |
Impératif
Impératif passé
| aie | formolé |
| ayons | formolé |
| ayez | formolé |
Infinitif
Participe