Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
fourmiller intransitif 1er groupe
Remuer, s'agiter en grand nombre, à la façon des fourmis.
(Par extension) Être réunies en un très grand nombre, en parlant des choses.
Abonder en.
Être affecté d'un picotement comme si l'on sentait courir des fourmis sous la peau.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | fourmille |
| tu | fourmilles |
| il | fourmille |
| nous | fourmillons |
| vous | fourmillez |
| ils | fourmillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | fourmillé |
| tu | avais | fourmillé |
| il | avait | fourmillé |
| nous | avions | fourmillé |
| vous | aviez | fourmillé |
| ils | avaient | fourmillé |
Futur simple
| je | fourmillerai |
| tu | fourmilleras |
| il | fourmillera |
| nous | fourmillerons |
| vous | fourmillerez |
| ils | fourmilleront |
Imparfait
| je | fourmillais |
| tu | fourmillais |
| il | fourmillait |
| nous | fourmillions |
| vous | fourmilliez |
| ils | fourmillaient |
Passé composé
| j' | ai | fourmillé |
| tu | as | fourmillé |
| il | a | fourmillé |
| nous | avons | fourmillé |
| vous | avez | fourmillé |
| ils | ont | fourmillé |
Passé simple
| je | fourmillai |
| tu | fourmillas |
| il | fourmilla |
| nous | fourmillâmes |
| vous | fourmillâtes |
| ils | fourmillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | fourmillé |
| tu | auras | fourmillé |
| il | aura | fourmillé |
| nous | aurons | fourmillé |
| vous | aurez | fourmillé |
| ils | auront | fourmillé |
Passé antérieur
| j' | eus | fourmillé |
| tu | eus | fourmillé |
| il | eut | fourmillé |
| nous | eûmes | fourmillé |
| vous | eûtes | fourmillé |
| ils | eurent | fourmillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | fourmillerais |
| tu | fourmillerais |
| il | fourmillerait |
| nous | fourmillerions |
| vous | fourmilleriez |
| ils | fourmilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | fourmillé |
| tu | aurais | fourmillé |
| il | aurait | fourmillé |
| nous | aurions | fourmillé |
| vous | auriez | fourmillé |
| ils | auraient | fourmillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | fourmillé |
| tu | eusses | fourmillé |
| il | eût | fourmillé |
| nous | eussions | fourmillé |
| vous | eussiez | fourmillé |
| ils | eussent | fourmillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | fourmille |
| que | tu | fourmilles |
| qu' | il | fourmille |
| que | nous | fourmillions |
| que | vous | fourmilliez |
| qu' | ils | fourmillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | fourmillasse |
| que | tu | fourmillasses |
| qu' | il | fourmillât |
| que | nous | fourmillassions |
| que | vous | fourmillassiez |
| qu' | ils | fourmillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | fourmillé |
| que | tu | aies | fourmillé |
| qu' | il | ait | fourmillé |
| que | nous | ayons | fourmillé |
| que | vous | ayez | fourmillé |
| qu' | ils | aient | fourmillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | fourmillé |
| que | tu | eusses | fourmillé |
| qu' | il | eût | fourmillé |
| que | nous | eussions | fourmillé |
| que | vous | eussiez | fourmillé |
| qu' | ils | eussent | fourmillé |
Impératif
Impératif présent
| fourmille |
| fourmillons |
| fourmillez |
Impératif passé
| aie | fourmillé |
| ayons | fourmillé |
| ayez | fourmillé |
Infinitif
Participe