Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ger
Définitions
fourrager /fu.ʁa.ʒe/ intransitif 1er groupe
Vieilli : Guerre : Couper et amasser du fourrage.
Au figuré, familier : fouiller en mettant du désordre.
Au figuré, familier : Compiler , plagier.
fourrager /fu.ʁa.ʒe/ transitif 1er groupe
Ravager.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | fourrage |
| tu | fourrages |
| il | fourrage |
| nous | fourrageons |
| vous | fourragez |
| ils | fourragent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | fourragé |
| tu | avais | fourragé |
| il | avait | fourragé |
| nous | avions | fourragé |
| vous | aviez | fourragé |
| ils | avaient | fourragé |
Futur simple
| je | fourragerai |
| tu | fourrageras |
| il | fourragera |
| nous | fourragerons |
| vous | fourragerez |
| ils | fourrageront |
Imparfait
| je | fourrageais |
| tu | fourrageais |
| il | fourrageait |
| nous | fourragions |
| vous | fourragiez |
| ils | fourrageaient |
Passé composé
| j' | ai | fourragé |
| tu | as | fourragé |
| il | a | fourragé |
| nous | avons | fourragé |
| vous | avez | fourragé |
| ils | ont | fourragé |
Passé simple
| je | fourrageai |
| tu | fourrageas |
| il | fourragea |
| nous | fourrageâmes |
| vous | fourrageâtes |
| ils | fourragèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | fourragé |
| tu | auras | fourragé |
| il | aura | fourragé |
| nous | aurons | fourragé |
| vous | aurez | fourragé |
| ils | auront | fourragé |
Passé antérieur
| j' | eus | fourragé |
| tu | eus | fourragé |
| il | eut | fourragé |
| nous | eûmes | fourragé |
| vous | eûtes | fourragé |
| ils | eurent | fourragé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | fourragerais |
| tu | fourragerais |
| il | fourragerait |
| nous | fourragerions |
| vous | fourrageriez |
| ils | fourrageraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | fourragé |
| tu | aurais | fourragé |
| il | aurait | fourragé |
| nous | aurions | fourragé |
| vous | auriez | fourragé |
| ils | auraient | fourragé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | fourragé |
| tu | eusses | fourragé |
| il | eût | fourragé |
| nous | eussions | fourragé |
| vous | eussiez | fourragé |
| ils | eussent | fourragé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | fourrage |
| que | tu | fourrages |
| qu' | il | fourrage |
| que | nous | fourragions |
| que | vous | fourragiez |
| qu' | ils | fourragent |
Subjonctif imparfait
| que | je | fourrageasse |
| que | tu | fourrageasses |
| qu' | il | fourrageât |
| que | nous | fourrageassions |
| que | vous | fourrageassiez |
| qu' | ils | fourrageassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | fourragé |
| que | tu | aies | fourragé |
| qu' | il | ait | fourragé |
| que | nous | ayons | fourragé |
| que | vous | ayez | fourragé |
| qu' | ils | aient | fourragé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | fourragé |
| que | tu | eusses | fourragé |
| qu' | il | eût | fourragé |
| que | nous | eussions | fourragé |
| que | vous | eussiez | fourragé |
| qu' | ils | eussent | fourragé |
Impératif
Impératif présent
| fourrage |
| fourrageons |
| fourragez |
Impératif passé
| aie | fourragé |
| ayons | fourragé |
| ayez | fourragé |
Infinitif
Participe