Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
frisoter (orthographe rectifiée de 1990) /fʁi.zɔ.te/ transitif 1er groupe
Friser souvent et par menues boucles. Il ne se dit guère que par plaisanterie.
Variante orthographique traditionnelle : frisotter.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | frisote |
| tu | frisotes |
| il | frisote |
| nous | frisotons |
| vous | frisotez |
| ils | frisotent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | frisoté |
| tu | avais | frisoté |
| il | avait | frisoté |
| nous | avions | frisoté |
| vous | aviez | frisoté |
| ils | avaient | frisoté |
Futur simple
| je | frisoterai |
| tu | frisoteras |
| il | frisotera |
| nous | frisoterons |
| vous | frisoterez |
| ils | frisoteront |
Imparfait
| je | frisotais |
| tu | frisotais |
| il | frisotait |
| nous | frisotions |
| vous | frisotiez |
| ils | frisotaient |
Passé composé
| j' | ai | frisoté |
| tu | as | frisoté |
| il | a | frisoté |
| nous | avons | frisoté |
| vous | avez | frisoté |
| ils | ont | frisoté |
Passé simple
| je | frisotai |
| tu | frisotas |
| il | frisota |
| nous | frisotâmes |
| vous | frisotâtes |
| ils | frisotèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | frisoté |
| tu | auras | frisoté |
| il | aura | frisoté |
| nous | aurons | frisoté |
| vous | aurez | frisoté |
| ils | auront | frisoté |
Passé antérieur
| j' | eus | frisoté |
| tu | eus | frisoté |
| il | eut | frisoté |
| nous | eûmes | frisoté |
| vous | eûtes | frisoté |
| ils | eurent | frisoté |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | frisoterais |
| tu | frisoterais |
| il | frisoterait |
| nous | frisoterions |
| vous | frisoteriez |
| ils | frisoteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | frisoté |
| tu | aurais | frisoté |
| il | aurait | frisoté |
| nous | aurions | frisoté |
| vous | auriez | frisoté |
| ils | auraient | frisoté |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | frisoté |
| tu | eusses | frisoté |
| il | eût | frisoté |
| nous | eussions | frisoté |
| vous | eussiez | frisoté |
| ils | eussent | frisoté |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | frisote |
| que | tu | frisotes |
| qu' | il | frisote |
| que | nous | frisotions |
| que | vous | frisotiez |
| qu' | ils | frisotent |
Subjonctif imparfait
| que | je | frisotasse |
| que | tu | frisotasses |
| qu' | il | frisotât |
| que | nous | frisotassions |
| que | vous | frisotassiez |
| qu' | ils | frisotassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | frisoté |
| que | tu | aies | frisoté |
| qu' | il | ait | frisoté |
| que | nous | ayons | frisoté |
| que | vous | ayez | frisoté |
| qu' | ils | aient | frisoté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | frisoté |
| que | tu | eusses | frisoté |
| qu' | il | eût | frisoté |
| que | nous | eussions | frisoté |
| que | vous | eussiez | frisoté |
| qu' | ils | eussent | frisoté |
Impératif
Impératif passé
| aie | frisoté | |
| ayons | frisoté | |
| ayez | frisoté | |
Infinitif
Participe