Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
fulgurer /fyl.ɡy.ʁe/ 1er groupe
Briller avec l'éclat et la rapidité de la foudre.
Par extension, briller soudainement, jaillir.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | fulgure |
| tu | fulgures |
| il | fulgure |
| nous | fulgurons |
| vous | fulgurez |
| ils | fulgurent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | fulguré |
| tu | avais | fulguré |
| il | avait | fulguré |
| nous | avions | fulguré |
| vous | aviez | fulguré |
| ils | avaient | fulguré |
Futur simple
| je | fulgurerai |
| tu | fulgureras |
| il | fulgurera |
| nous | fulgurerons |
| vous | fulgurerez |
| ils | fulgureront |
Imparfait
| je | fulgurais |
| tu | fulgurais |
| il | fulgurait |
| nous | fulgurions |
| vous | fulguriez |
| ils | fulguraient |
Passé composé
| j' | ai | fulguré |
| tu | as | fulguré |
| il | a | fulguré |
| nous | avons | fulguré |
| vous | avez | fulguré |
| ils | ont | fulguré |
Passé simple
| je | fulgurai |
| tu | fulguras |
| il | fulgura |
| nous | fulgurâmes |
| vous | fulgurâtes |
| ils | fulgurèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | fulguré |
| tu | auras | fulguré |
| il | aura | fulguré |
| nous | aurons | fulguré |
| vous | aurez | fulguré |
| ils | auront | fulguré |
Passé antérieur
| j' | eus | fulguré |
| tu | eus | fulguré |
| il | eut | fulguré |
| nous | eûmes | fulguré |
| vous | eûtes | fulguré |
| ils | eurent | fulguré |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | fulgurerais |
| tu | fulgurerais |
| il | fulgurerait |
| nous | fulgurerions |
| vous | fulgureriez |
| ils | fulgureraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | fulguré |
| tu | aurais | fulguré |
| il | aurait | fulguré |
| nous | aurions | fulguré |
| vous | auriez | fulguré |
| ils | auraient | fulguré |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | fulguré |
| tu | eusses | fulguré |
| il | eût | fulguré |
| nous | eussions | fulguré |
| vous | eussiez | fulguré |
| ils | eussent | fulguré |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | fulgure |
| que | tu | fulgures |
| qu' | il | fulgure |
| que | nous | fulgurions |
| que | vous | fulguriez |
| qu' | ils | fulgurent |
Subjonctif imparfait
| que | je | fulgurasse |
| que | tu | fulgurasses |
| qu' | il | fulgurât |
| que | nous | fulgurassions |
| que | vous | fulgurassiez |
| qu' | ils | fulgurassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | fulguré |
| que | tu | aies | fulguré |
| qu' | il | ait | fulguré |
| que | nous | ayons | fulguré |
| que | vous | ayez | fulguré |
| qu' | ils | aient | fulguré |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | fulguré |
| que | tu | eusses | fulguré |
| qu' | il | eût | fulguré |
| que | nous | eussions | fulguré |
| que | vous | eussiez | fulguré |
| qu' | ils | eussent | fulguré |
Impératif
Impératif passé
| aie | fulguré |
| ayons | fulguré |
| ayez | fulguré |
Infinitif
Participe