Propriétés
		Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
			Définitions
			implorer transitif 1er groupe
Demander humblement et avec instance quelque secours, quelque faveur, quelque grâce.
			Conjugaisons
			Indicatif
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Présent
				| j' | implore | 
| tu | implores | 
| il | implore | 
| nous | implorons | 
| vous | implorez | 
| ils | implorent | 
				Plus-que-parfait
				| j' | avais | imploré | 
| tu | avais | imploré | 
| il | avait | imploré | 
| nous | avions | imploré | 
| vous | aviez | imploré | 
| ils | avaient | imploré | 
				Futur simple
				| j' | implorerai | 
| tu | imploreras | 
| il | implorera | 
| nous | implorerons | 
| vous | implorerez | 
| ils | imploreront | 
				Imparfait
				| j' | implorais | 
| tu | implorais | 
| il | implorait | 
| nous | implorions | 
| vous | imploriez | 
| ils | imploraient | 
			 
			
				Passé composé
				| j' | ai | imploré | 
| tu | as | imploré | 
| il | a | imploré | 
| nous | avons | imploré | 
| vous | avez | imploré | 
| ils | ont | imploré | 
				Passé simple
				| j' | implorai | 
| tu | imploras | 
| il | implora | 
| nous | implorâmes | 
| vous | implorâtes | 
| ils | implorèrent | 
				Futur antérieur
				| j' | aurai | imploré | 
| tu | auras | imploré | 
| il | aura | imploré | 
| nous | aurons | imploré | 
| vous | aurez | imploré | 
| ils | auront | imploré | 
				Passé antérieur
				| j' | eus | imploré | 
| tu | eus | imploré | 
| il | eut | imploré | 
| nous | eûmes | imploré | 
| vous | eûtes | imploré | 
| ils | eurent | imploré | 
			 
			Conditionnel
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Conditionnel présent
				| j' | implorerais | 
| tu | implorerais | 
| il | implorerait | 
| nous | implorerions | 
| vous | imploreriez | 
| ils | imploreraient | 
			 
			
				Conditionnel passé 1ère forme
				| j' | aurais | imploré | 
| tu | aurais | imploré | 
| il | aurait | imploré | 
| nous | aurions | imploré | 
| vous | auriez | imploré | 
| ils | auraient | imploré | 
			 
			
				Conditionnel passé 2e forme
				| j' | eusse | imploré | 
| tu | eusses | imploré | 
| il | eût | imploré | 
| nous | eussions | imploré | 
| vous | eussiez | imploré | 
| ils | eussent | imploré | 
			 
			Subjonctif
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Subjonctif présent
				| que | j' | implore | 
| que | tu | implores | 
| qu' | il | implore | 
| que | nous | implorions | 
| que | vous | imploriez | 
| qu' | ils | implorent | 
				Subjonctif imparfait
				| que | j' | implorasse | 
| que | tu | implorasses | 
| qu' | il | implorât | 
| que | nous | implorassions | 
| que | vous | implorassiez | 
| qu' | ils | implorassent | 
			 
			
				Subjonctif passé
				| que | j' | aie | imploré | 
| que | tu | aies | imploré | 
| qu' | il | ait | imploré | 
| que | nous | ayons | imploré | 
| que | vous | ayez | imploré | 
| qu' | ils | aient | imploré | 
				Subjonctif plus-que-parfait
				| que | j' | eusse | imploré | 
| que | tu | eusses | imploré | 
| qu' | il | eût | imploré | 
| que | nous | eussions | imploré | 
| que | vous | eussiez | imploré | 
| qu' | ils | eussent | imploré | 
			 
			Impératif
			
			
				Impératif passé
| aie | imploré | 
| ayons | imploré | 
| ayez | imploré | 
			 
			Infinitif
			
			
			Participe