Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
insinuer transitif 1er groupe
Introduire doucement et adroitement quelque chose.
s'insinuer transitif
, en parlant des Personnes, Se faire admettre quelque part, s'y introduire avec adresse.
insinuer transitif 1er groupe
Au figuré, faire entendre adroitement, faire entrer dans l'esprit.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | insinue |
| tu | insinues |
| il | insinue |
| nous | insinuons |
| vous | insinuez |
| ils | insinuent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | insinué |
| tu | avais | insinué |
| il | avait | insinué |
| nous | avions | insinué |
| vous | aviez | insinué |
| ils | avaient | insinué |
Futur simple
| j' | insinuerai |
| tu | insinueras |
| il | insinuera |
| nous | insinuerons |
| vous | insinuerez |
| ils | insinueront |
Imparfait
| j' | insinuais |
| tu | insinuais |
| il | insinuait |
| nous | insinuions |
| vous | insinuiez |
| ils | insinuaient |
Passé composé
| j' | ai | insinué |
| tu | as | insinué |
| il | a | insinué |
| nous | avons | insinué |
| vous | avez | insinué |
| ils | ont | insinué |
Passé simple
| j' | insinuai |
| tu | insinuas |
| il | insinua |
| nous | insinuâmes |
| vous | insinuâtes |
| ils | insinuèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | insinué |
| tu | auras | insinué |
| il | aura | insinué |
| nous | aurons | insinué |
| vous | aurez | insinué |
| ils | auront | insinué |
Passé antérieur
| j' | eus | insinué |
| tu | eus | insinué |
| il | eut | insinué |
| nous | eûmes | insinué |
| vous | eûtes | insinué |
| ils | eurent | insinué |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | insinuerais |
| tu | insinuerais |
| il | insinuerait |
| nous | insinuerions |
| vous | insinueriez |
| ils | insinueraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | insinué |
| tu | aurais | insinué |
| il | aurait | insinué |
| nous | aurions | insinué |
| vous | auriez | insinué |
| ils | auraient | insinué |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | insinué |
| tu | eusses | insinué |
| il | eût | insinué |
| nous | eussions | insinué |
| vous | eussiez | insinué |
| ils | eussent | insinué |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | insinue |
| que | tu | insinues |
| qu' | il | insinue |
| que | nous | insinuions |
| que | vous | insinuiez |
| qu' | ils | insinuent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | insinuasse |
| que | tu | insinuasses |
| qu' | il | insinuât |
| que | nous | insinuassions |
| que | vous | insinuassiez |
| qu' | ils | insinuassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | insinué |
| que | tu | aies | insinué |
| qu' | il | ait | insinué |
| que | nous | ayons | insinué |
| que | vous | ayez | insinué |
| qu' | ils | aient | insinué |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | insinué |
| que | tu | eusses | insinué |
| qu' | il | eût | insinué |
| que | nous | eussions | insinué |
| que | vous | eussiez | insinué |
| qu' | ils | eussent | insinué |
Impératif
Impératif passé
| aie | insinué |
| ayons | insinué |
| ayez | insinué |
Infinitif
Participe