Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ier
Définitions
instancier /ɛ̃s.tɑ̃.sje/ 1er groupe
Informatique : Initialiser en programmation, à partir d'un espace mémoire réservé, un objet à partir d'un ensemble de caractéristiques, appelé « classe ».
Informatique : De manière plus générale, fabriquer un exemplaire d'un élément à partir d'un modèle qui lui sert en quelque sorte de moule. Dans le cas d'un patron (template en anglais), la fabrication requiert un paramétrage, c'est-à-dire une fixation des valeurs des paramètres inclus dans le patron.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | instancie |
| tu | instancies |
| il | instancie |
| nous | instancions |
| vous | instanciez |
| ils | instancient |
Plus-que-parfait
| j' | avais | instancié |
| tu | avais | instancié |
| il | avait | instancié |
| nous | avions | instancié |
| vous | aviez | instancié |
| ils | avaient | instancié |
Futur simple
| j' | instancierai |
| tu | instancieras |
| il | instanciera |
| nous | instancierons |
| vous | instancierez |
| ils | instancieront |
Imparfait
| j' | instanciais |
| tu | instanciais |
| il | instanciait |
| nous | instanciions |
| vous | instanciiez |
| ils | instanciaient |
Passé composé
| j' | ai | instancié |
| tu | as | instancié |
| il | a | instancié |
| nous | avons | instancié |
| vous | avez | instancié |
| ils | ont | instancié |
Passé simple
| j' | instanciai |
| tu | instancias |
| il | instancia |
| nous | instanciâmes |
| vous | instanciâtes |
| ils | instancièrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | instancié |
| tu | auras | instancié |
| il | aura | instancié |
| nous | aurons | instancié |
| vous | aurez | instancié |
| ils | auront | instancié |
Passé antérieur
| j' | eus | instancié |
| tu | eus | instancié |
| il | eut | instancié |
| nous | eûmes | instancié |
| vous | eûtes | instancié |
| ils | eurent | instancié |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | instancierais |
| tu | instancierais |
| il | instancierait |
| nous | instancierions |
| vous | instancieriez |
| ils | instancieraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | instancié |
| tu | aurais | instancié |
| il | aurait | instancié |
| nous | aurions | instancié |
| vous | auriez | instancié |
| ils | auraient | instancié |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | instancié |
| tu | eusses | instancié |
| il | eût | instancié |
| nous | eussions | instancié |
| vous | eussiez | instancié |
| ils | eussent | instancié |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | instancie |
| que | tu | instancies |
| qu' | il | instancie |
| que | nous | instanciions |
| que | vous | instanciiez |
| qu' | ils | instancient |
Subjonctif imparfait
| que | j' | instanciasse |
| que | tu | instanciasses |
| qu' | il | instanciât |
| que | nous | instanciassions |
| que | vous | instanciassiez |
| qu' | ils | instanciassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | instancié |
| que | tu | aies | instancié |
| qu' | il | ait | instancié |
| que | nous | ayons | instancié |
| que | vous | ayez | instancié |
| qu' | ils | aient | instancié |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | instancié |
| que | tu | eusses | instancié |
| qu' | il | eût | instancié |
| que | nous | eussions | instancié |
| que | vous | eussiez | instancié |
| qu' | ils | eussent | instancié |
Impératif
Impératif présent
| instancie |
| instancions |
| instanciez |
Impératif passé
| aie | instancié | |
| ayons | instancié | |
| ayez | instancié | |
Infinitif
Participe