Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ier
Définitions
instancier /ɛ̃s.tɑ̃.sje/ 1er groupe
Informatique : Initialiser en programmation, à partir d'un espace mémoire réservé, un objet à partir d'un ensemble de caractéristiques, appelé « classe ».
Informatique : De manière plus générale, fabriquer un exemplaire d'un élément à partir d'un modèle qui lui sert en quelque sorte de moule. Dans le cas d'un patron (template en anglais), la fabrication requiert un paramétrage, c'est-à-dire une fixation des valeurs des paramètres inclus dans le patron.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
j' | instancie |
tu | instancies |
il | instancie |
nous | instancions |
vous | instanciez |
ils | instancient |
Plus-que-parfait
j' | avais | instancié |
tu | avais | instancié |
il | avait | instancié |
nous | avions | instancié |
vous | aviez | instancié |
ils | avaient | instancié |
Futur simple
j' | instancierai |
tu | instancieras |
il | instanciera |
nous | instancierons |
vous | instancierez |
ils | instancieront |
Imparfait
j' | instanciais |
tu | instanciais |
il | instanciait |
nous | instanciions |
vous | instanciiez |
ils | instanciaient |
Passé composé
j' | ai | instancié |
tu | as | instancié |
il | a | instancié |
nous | avons | instancié |
vous | avez | instancié |
ils | ont | instancié |
Passé simple
j' | instanciai |
tu | instancias |
il | instancia |
nous | instanciâmes |
vous | instanciâtes |
ils | instancièrent |
Futur antérieur
j' | aurai | instancié |
tu | auras | instancié |
il | aura | instancié |
nous | aurons | instancié |
vous | aurez | instancié |
ils | auront | instancié |
Passé antérieur
j' | eus | instancié |
tu | eus | instancié |
il | eut | instancié |
nous | eûmes | instancié |
vous | eûtes | instancié |
ils | eurent | instancié |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
j' | instancierais |
tu | instancierais |
il | instancierait |
nous | instancierions |
vous | instancieriez |
ils | instancieraient |
Conditionnel passé 1ère forme
j' | aurais | instancié |
tu | aurais | instancié |
il | aurait | instancié |
nous | aurions | instancié |
vous | auriez | instancié |
ils | auraient | instancié |
Conditionnel passé 2e forme
j’eusse | instancié |
tu | eusses | instancié |
il | eût | instancié |
nous | eussions | instancié |
vous | eussiez | instancié |
ils | eussent | instancié |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
que | j' | instancie |
que | tu | instancies |
qu' | il | instancie |
que | nous | instanciions |
que | vous | instanciiez |
qu' | ils | instancient |
Subjonctif imparfait
que | j' | instanciasse |
que | tu | instanciasses |
qu' | il | instanciât |
que | nous | instanciassions |
que | vous | instanciassiez |
qu' | ils | instanciassent |
Subjonctif passé
que | j' | aie | instancié |
que | tu | aies | instancié |
qu' | il | ait | instancié |
que | nous | ayons | instancié |
que | vous | ayez | instancié |
qu' | ils | aient | instancié |
Subjonctif plus-que-parfait
que | j' | eusse | instancié |
que | tu | eusses | instancié |
qu' | il | eût | instancié |
que | nous | eussions | instancié |
que | vous | eussiez | instancié |
qu' | ils | eussent | instancié |
Impératif
Impératif présent
instancie |
instancions |
instanciez |
Impératif passé
aie | instancié | |
ayons | instancié | |
ayez | instancié | |
Infinitif
Participe