Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
intenter /ɛ̃.tɑ̃.te/ transitif 1er groupe
Jurisprudence : Diriger contre quelqu'un un procès, une accusation. Il n'est usité que dans ces phrases,
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | intente |
| tu | intentes |
| il | intente |
| nous | intentons |
| vous | intentez |
| ils | intentent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | intenté |
| tu | avais | intenté |
| il | avait | intenté |
| nous | avions | intenté |
| vous | aviez | intenté |
| ils | avaient | intenté |
Futur simple
| j' | intenterai |
| tu | intenteras |
| il | intentera |
| nous | intenterons |
| vous | intenterez |
| ils | intenteront |
Imparfait
| j' | intentais |
| tu | intentais |
| il | intentait |
| nous | intentions |
| vous | intentiez |
| ils | intentaient |
Passé composé
| j' | ai | intenté |
| tu | as | intenté |
| il | a | intenté |
| nous | avons | intenté |
| vous | avez | intenté |
| ils | ont | intenté |
Passé simple
| j' | intentai |
| tu | intentas |
| il | intenta |
| nous | intentâmes |
| vous | intentâtes |
| ils | intentèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | intenté |
| tu | auras | intenté |
| il | aura | intenté |
| nous | aurons | intenté |
| vous | aurez | intenté |
| ils | auront | intenté |
Passé antérieur
| j' | eus | intenté |
| tu | eus | intenté |
| il | eut | intenté |
| nous | eûmes | intenté |
| vous | eûtes | intenté |
| ils | eurent | intenté |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | intenterais |
| tu | intenterais |
| il | intenterait |
| nous | intenterions |
| vous | intenteriez |
| ils | intenteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | intenté |
| tu | aurais | intenté |
| il | aurait | intenté |
| nous | aurions | intenté |
| vous | auriez | intenté |
| ils | auraient | intenté |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | intenté |
| tu | eusses | intenté |
| il | eût | intenté |
| nous | eussions | intenté |
| vous | eussiez | intenté |
| ils | eussent | intenté |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | intente |
| que | tu | intentes |
| qu' | il | intente |
| que | nous | intentions |
| que | vous | intentiez |
| qu' | ils | intentent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | intentasse |
| que | tu | intentasses |
| qu' | il | intentât |
| que | nous | intentassions |
| que | vous | intentassiez |
| qu' | ils | intentassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | intenté |
| que | tu | aies | intenté |
| qu' | il | ait | intenté |
| que | nous | ayons | intenté |
| que | vous | ayez | intenté |
| qu' | ils | aient | intenté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | intenté |
| que | tu | eusses | intenté |
| qu' | il | eût | intenté |
| que | nous | eussions | intenté |
| que | vous | eussiez | intenté |
| qu' | ils | eussent | intenté |
Impératif
Impératif passé
| aie | intenté |
| ayons | intenté |
| ayez | intenté |
Infinitif
Participe