Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
margoter /maʁ.ɡɔ.te/ intransitif 1er groupe
Zoologie : → voir margotter.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | margote |
| tu | margotes |
| il | margote |
| nous | margotons |
| vous | margotez |
| ils | margotent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | margoté |
| tu | avais | margoté |
| il | avait | margoté |
| nous | avions | margoté |
| vous | aviez | margoté |
| ils | avaient | margoté |
Futur simple
| je | margoterai |
| tu | margoteras |
| il | margotera |
| nous | margoterons |
| vous | margoterez |
| ils | margoteront |
Imparfait
| je | margotais |
| tu | margotais |
| il | margotait |
| nous | margotions |
| vous | margotiez |
| ils | margotaient |
Passé composé
| j' | ai | margoté |
| tu | as | margoté |
| il | a | margoté |
| nous | avons | margoté |
| vous | avez | margoté |
| ils | ont | margoté |
Passé simple
| je | margotai |
| tu | margotas |
| il | margota |
| nous | margotâmes |
| vous | margotâtes |
| ils | margotèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | margoté |
| tu | auras | margoté |
| il | aura | margoté |
| nous | aurons | margoté |
| vous | aurez | margoté |
| ils | auront | margoté |
Passé antérieur
| j' | eus | margoté |
| tu | eus | margoté |
| il | eut | margoté |
| nous | eûmes | margoté |
| vous | eûtes | margoté |
| ils | eurent | margoté |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | margoterais |
| tu | margoterais |
| il | margoterait |
| nous | margoterions |
| vous | margoteriez |
| ils | margoteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | margoté |
| tu | aurais | margoté |
| il | aurait | margoté |
| nous | aurions | margoté |
| vous | auriez | margoté |
| ils | auraient | margoté |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | margoté |
| tu | eusses | margoté |
| il | eût | margoté |
| nous | eussions | margoté |
| vous | eussiez | margoté |
| ils | eussent | margoté |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | margote |
| que | tu | margotes |
| qu' | il | margote |
| que | nous | margotions |
| que | vous | margotiez |
| qu' | ils | margotent |
Subjonctif imparfait
| que | je | margotasse |
| que | tu | margotasses |
| qu' | il | margotât |
| que | nous | margotassions |
| que | vous | margotassiez |
| qu' | ils | margotassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | margoté |
| que | tu | aies | margoté |
| qu' | il | ait | margoté |
| que | nous | ayons | margoté |
| que | vous | ayez | margoté |
| qu' | ils | aient | margoté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | margoté |
| que | tu | eusses | margoté |
| qu' | il | eût | margoté |
| que | nous | eussions | margoté |
| que | vous | eussiez | margoté |
| qu' | ils | eussent | margoté |
Impératif
Impératif passé
| aie | margoté |
| ayons | margoté |
| ayez | margoté |
Infinitif
Participe