Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
mariner /ma.ʁi.ne/ transitif 1er groupe
Cuisine : Faire cuire du poisson et l'assaisonner de telle sorte qu'il puisse se conserver très longtemps.
Par extension, faire tremper de la viande dans une marinade.
(Commerce maritime) Altérer, gâter par l'eau ou par l'air de la mer.
Au figuré, laisser quelqu'un assez longtemps dans une situation d'attente.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | marine |
| tu | marines |
| il | marine |
| nous | marinons |
| vous | marinez |
| ils | marinent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | mariné |
| tu | avais | mariné |
| il | avait | mariné |
| nous | avions | mariné |
| vous | aviez | mariné |
| ils | avaient | mariné |
Futur simple
| je | marinerai |
| tu | marineras |
| il | marinera |
| nous | marinerons |
| vous | marinerez |
| ils | marineront |
Imparfait
| je | marinais |
| tu | marinais |
| il | marinait |
| nous | marinions |
| vous | mariniez |
| ils | marinaient |
Passé composé
| j' | ai | mariné |
| tu | as | mariné |
| il | a | mariné |
| nous | avons | mariné |
| vous | avez | mariné |
| ils | ont | mariné |
Passé simple
| je | marinai |
| tu | marinas |
| il | marina |
| nous | marinâmes |
| vous | marinâtes |
| ils | marinèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | mariné |
| tu | auras | mariné |
| il | aura | mariné |
| nous | aurons | mariné |
| vous | aurez | mariné |
| ils | auront | mariné |
Passé antérieur
| j' | eus | mariné |
| tu | eus | mariné |
| il | eut | mariné |
| nous | eûmes | mariné |
| vous | eûtes | mariné |
| ils | eurent | mariné |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | marinerais |
| tu | marinerais |
| il | marinerait |
| nous | marinerions |
| vous | marineriez |
| ils | marineraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | mariné |
| tu | aurais | mariné |
| il | aurait | mariné |
| nous | aurions | mariné |
| vous | auriez | mariné |
| ils | auraient | mariné |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | mariné |
| tu | eusses | mariné |
| il | eût | mariné |
| nous | eussions | mariné |
| vous | eussiez | mariné |
| ils | eussent | mariné |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | marine |
| que | tu | marines |
| qu' | il | marine |
| que | nous | marinions |
| que | vous | mariniez |
| qu' | ils | marinent |
Subjonctif imparfait
| que | je | marinasse |
| que | tu | marinasses |
| qu' | il | marinât |
| que | nous | marinassions |
| que | vous | marinassiez |
| qu' | ils | marinassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | mariné |
| que | tu | aies | mariné |
| qu' | il | ait | mariné |
| que | nous | ayons | mariné |
| que | vous | ayez | mariné |
| qu' | ils | aient | mariné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | mariné |
| que | tu | eusses | mariné |
| qu' | il | eût | mariné |
| que | nous | eussions | mariné |
| que | vous | eussiez | mariné |
| qu' | ils | eussent | mariné |
Impératif
Impératif passé
| aie | mariné |
| ayons | mariné |
| ayez | mariné |
Infinitif
Participe