Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
marmiter /maʁ.mi.te/ transitif 1er groupe
Familier : Bombarder.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | marmite |
| tu | marmites |
| il | marmite |
| nous | marmitons |
| vous | marmitez |
| ils | marmitent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | marmité |
| tu | avais | marmité |
| il | avait | marmité |
| nous | avions | marmité |
| vous | aviez | marmité |
| ils | avaient | marmité |
Futur simple
| je | marmiterai |
| tu | marmiteras |
| il | marmitera |
| nous | marmiterons |
| vous | marmiterez |
| ils | marmiteront |
Imparfait
| je | marmitais |
| tu | marmitais |
| il | marmitait |
| nous | marmitions |
| vous | marmitiez |
| ils | marmitaient |
Passé composé
| j' | ai | marmité |
| tu | as | marmité |
| il | a | marmité |
| nous | avons | marmité |
| vous | avez | marmité |
| ils | ont | marmité |
Passé simple
| je | marmitai |
| tu | marmitas |
| il | marmita |
| nous | marmitâmes |
| vous | marmitâtes |
| ils | marmitèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | marmité |
| tu | auras | marmité |
| il | aura | marmité |
| nous | aurons | marmité |
| vous | aurez | marmité |
| ils | auront | marmité |
Passé antérieur
| j' | eus | marmité |
| tu | eus | marmité |
| il | eut | marmité |
| nous | eûmes | marmité |
| vous | eûtes | marmité |
| ils | eurent | marmité |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | marmiterais |
| tu | marmiterais |
| il | marmiterait |
| nous | marmiterions |
| vous | marmiteriez |
| ils | marmiteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | marmité |
| tu | aurais | marmité |
| il | aurait | marmité |
| nous | aurions | marmité |
| vous | auriez | marmité |
| ils | auraient | marmité |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | marmité |
| tu | eusses | marmité |
| il | eût | marmité |
| nous | eussions | marmité |
| vous | eussiez | marmité |
| ils | eussent | marmité |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | marmite |
| que | tu | marmites |
| qu' | il | marmite |
| que | nous | marmitions |
| que | vous | marmitiez |
| qu' | ils | marmitent |
Subjonctif imparfait
| que | je | marmitasse |
| que | tu | marmitasses |
| qu' | il | marmitât |
| que | nous | marmitassions |
| que | vous | marmitassiez |
| qu' | ils | marmitassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | marmité |
| que | tu | aies | marmité |
| qu' | il | ait | marmité |
| que | nous | ayons | marmité |
| que | vous | ayez | marmité |
| qu' | ils | aient | marmité |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | marmité |
| que | tu | eusses | marmité |
| qu' | il | eût | marmité |
| que | nous | eussions | marmité |
| que | vous | eussiez | marmité |
| qu' | ils | eussent | marmité |
Impératif
Impératif passé
| aie | marmité |
| ayons | marmité |
| ayez | marmité |
Infinitif
Participe