Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
marronner /ma.ʁɔ.ne/ intransitif et transitif 1er groupe
Familier : Maugréer, grogner, murmurer, râler.
Vieilli : Friser en grosses boucles, en marrons.
(Antilles Françaises) S'enfuir, "faire marron", en référence aux esclaves marrons.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | marronne |
| tu | marronnes |
| il | marronne |
| nous | marronnons |
| vous | marronnez |
| ils | marronnent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | marronné |
| tu | avais | marronné |
| il | avait | marronné |
| nous | avions | marronné |
| vous | aviez | marronné |
| ils | avaient | marronné |
Futur simple
| je | marronnerai |
| tu | marronneras |
| il | marronnera |
| nous | marronnerons |
| vous | marronnerez |
| ils | marronneront |
Imparfait
| je | marronnais |
| tu | marronnais |
| il | marronnait |
| nous | marronnions |
| vous | marronniez |
| ils | marronnaient |
Passé composé
| j' | ai | marronné |
| tu | as | marronné |
| il | a | marronné |
| nous | avons | marronné |
| vous | avez | marronné |
| ils | ont | marronné |
Passé simple
| je | marronnai |
| tu | marronnas |
| il | marronna |
| nous | marronnâmes |
| vous | marronnâtes |
| ils | marronnèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | marronné |
| tu | auras | marronné |
| il | aura | marronné |
| nous | aurons | marronné |
| vous | aurez | marronné |
| ils | auront | marronné |
Passé antérieur
| j' | eus | marronné |
| tu | eus | marronné |
| il | eut | marronné |
| nous | eûmes | marronné |
| vous | eûtes | marronné |
| ils | eurent | marronné |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | marronnerais |
| tu | marronnerais |
| il | marronnerait |
| nous | marronnerions |
| vous | marronneriez |
| ils | marronneraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | marronné |
| tu | aurais | marronné |
| il | aurait | marronné |
| nous | aurions | marronné |
| vous | auriez | marronné |
| ils | auraient | marronné |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | marronné |
| tu | eusses | marronné |
| il | eût | marronné |
| nous | eussions | marronné |
| vous | eussiez | marronné |
| ils | eussent | marronné |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | marronne |
| que | tu | marronnes |
| qu' | il | marronne |
| que | nous | marronnions |
| que | vous | marronniez |
| qu' | ils | marronnent |
Subjonctif imparfait
| que | je | marronnasse |
| que | tu | marronnasses |
| qu' | il | marronnât |
| que | nous | marronnassions |
| que | vous | marronnassiez |
| qu' | ils | marronnassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | marronné |
| que | tu | aies | marronné |
| qu' | il | ait | marronné |
| que | nous | ayons | marronné |
| que | vous | ayez | marronné |
| qu' | ils | aient | marronné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | marronné |
| que | tu | eusses | marronné |
| qu' | il | eût | marronné |
| que | nous | eussions | marronné |
| que | vous | eussiez | marronné |
| qu' | ils | eussent | marronné |
Impératif
Impératif présent
| marronne |
| marronnons |
| marronnez |
Impératif passé
| aie | marronné |
| ayons | marronné |
| ayez | marronné |
Infinitif
Participe