Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -eler
Définitions
marteler transitif 1er groupe
Battre à coups de marteau.
Troubler, remplir d'inquiétude.
Répéter fortement.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | martèle |
| tu | martèles |
| il | martèle |
| nous | martelons |
| vous | martelez |
| ils | martèlent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | martelé |
| tu | avais | martelé |
| il | avait | martelé |
| nous | avions | martelé |
| vous | aviez | martelé |
| ils | avaient | martelé |
Futur simple
| je | martèlerai |
| tu | martèleras |
| il | martèlera |
| nous | martèlerons |
| vous | martèlerez |
| ils | martèleront |
Imparfait
| je | martelais |
| tu | martelais |
| il | martelait |
| nous | martelions |
| vous | marteliez |
| ils | martelaient |
Passé composé
| j' | ai | martelé |
| tu | as | martelé |
| il | a | martelé |
| nous | avons | martelé |
| vous | avez | martelé |
| ils | ont | martelé |
Passé simple
| je | martelai |
| tu | martelas |
| il | martela |
| nous | martelâmes |
| vous | martelâtes |
| ils | martelèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | martelé |
| tu | auras | martelé |
| il | aura | martelé |
| nous | aurons | martelé |
| vous | aurez | martelé |
| ils | auront | martelé |
Passé antérieur
| j' | eus | martelé |
| tu | eus | martelé |
| il | eut | martelé |
| nous | eûmes | martelé |
| vous | eûtes | martelé |
| ils | eurent | martelé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | martèlerais |
| tu | martèlerais |
| il | martèlerait |
| nous | martèlerions |
| vous | martèleriez |
| ils | martèleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | martelé |
| tu | aurais | martelé |
| il | aurait | martelé |
| nous | aurions | martelé |
| vous | auriez | martelé |
| ils | auraient | martelé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | martelé |
| tu | eusses | martelé |
| il | eût | martelé |
| nous | eussions | martelé |
| vous | eussiez | martelé |
| ils | eussent | martelé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | martèle |
| que | tu | martèles |
| qu' | il | martèle |
| que | nous | martelions |
| que | vous | marteliez |
| qu' | ils | martèlent |
Subjonctif imparfait
| que | je | martelasse |
| que | tu | martelasses |
| qu' | il | martelât |
| que | nous | martelassions |
| que | vous | martelassiez |
| qu' | ils | martelassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | martelé |
| que | tu | aies | martelé |
| qu' | il | ait | martelé |
| que | nous | ayons | martelé |
| que | vous | ayez | martelé |
| qu' | ils | aient | martelé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | martelé |
| que | tu | eusses | martelé |
| qu' | il | eût | martelé |
| que | nous | eussions | martelé |
| que | vous | eussiez | martelé |
| qu' | ils | eussent | martelé |
Impératif
Impératif passé
| aie | martelé |
| ayons | martelé |
| ayez | martelé |
Infinitif
Participe