Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
martiner /maʁ.ti.ne/ transitif 1er groupe
Frapper avec le martinet.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | martine |
| tu | martines |
| il | martine |
| nous | martinons |
| vous | martinez |
| ils | martinent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | martiné |
| tu | avais | martiné |
| il | avait | martiné |
| nous | avions | martiné |
| vous | aviez | martiné |
| ils | avaient | martiné |
Futur simple
| je | martinerai |
| tu | martineras |
| il | martinera |
| nous | martinerons |
| vous | martinerez |
| ils | martineront |
Imparfait
| je | martinais |
| tu | martinais |
| il | martinait |
| nous | martinions |
| vous | martiniez |
| ils | martinaient |
Passé composé
| j' | ai | martiné |
| tu | as | martiné |
| il | a | martiné |
| nous | avons | martiné |
| vous | avez | martiné |
| ils | ont | martiné |
Passé simple
| je | martinai |
| tu | martinas |
| il | martina |
| nous | martinâmes |
| vous | martinâtes |
| ils | martinèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | martiné |
| tu | auras | martiné |
| il | aura | martiné |
| nous | aurons | martiné |
| vous | aurez | martiné |
| ils | auront | martiné |
Passé antérieur
| j' | eus | martiné |
| tu | eus | martiné |
| il | eut | martiné |
| nous | eûmes | martiné |
| vous | eûtes | martiné |
| ils | eurent | martiné |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | martinerais |
| tu | martinerais |
| il | martinerait |
| nous | martinerions |
| vous | martineriez |
| ils | martineraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | martiné |
| tu | aurais | martiné |
| il | aurait | martiné |
| nous | aurions | martiné |
| vous | auriez | martiné |
| ils | auraient | martiné |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | martiné |
| tu | eusses | martiné |
| il | eût | martiné |
| nous | eussions | martiné |
| vous | eussiez | martiné |
| ils | eussent | martiné |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | martine |
| que | tu | martines |
| qu' | il | martine |
| que | nous | martinions |
| que | vous | martiniez |
| qu' | ils | martinent |
Subjonctif imparfait
| que | je | martinasse |
| que | tu | martinasses |
| qu' | il | martinât |
| que | nous | martinassions |
| que | vous | martinassiez |
| qu' | ils | martinassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | martiné |
| que | tu | aies | martiné |
| qu' | il | ait | martiné |
| que | nous | ayons | martiné |
| que | vous | ayez | martiné |
| qu' | ils | aient | martiné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | martiné |
| que | tu | eusses | martiné |
| qu' | il | eût | martiné |
| que | nous | eussions | martiné |
| que | vous | eussiez | martiné |
| qu' | ils | eussent | martiné |
Impératif
Impératif passé
| aie | martiné |
| ayons | martiné |
| ayez | martiné |
Infinitif
Participe