Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
morailler /mɔ.ʁɑ.je/ transitif 1er groupe
Pincer, saisir avec des morailles.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | moraille |
| tu | morailles |
| il | moraille |
| nous | moraillons |
| vous | moraillez |
| ils | moraillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | moraillé |
| tu | avais | moraillé |
| il | avait | moraillé |
| nous | avions | moraillé |
| vous | aviez | moraillé |
| ils | avaient | moraillé |
Futur simple
| je | moraillerai |
| tu | morailleras |
| il | moraillera |
| nous | moraillerons |
| vous | moraillerez |
| ils | morailleront |
Imparfait
| je | moraillais |
| tu | moraillais |
| il | moraillait |
| nous | moraillions |
| vous | morailliez |
| ils | moraillaient |
Passé composé
| j' | ai | moraillé |
| tu | as | moraillé |
| il | a | moraillé |
| nous | avons | moraillé |
| vous | avez | moraillé |
| ils | ont | moraillé |
Passé simple
| je | moraillai |
| tu | moraillas |
| il | morailla |
| nous | moraillâmes |
| vous | moraillâtes |
| ils | moraillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | moraillé |
| tu | auras | moraillé |
| il | aura | moraillé |
| nous | aurons | moraillé |
| vous | aurez | moraillé |
| ils | auront | moraillé |
Passé antérieur
| j' | eus | moraillé |
| tu | eus | moraillé |
| il | eut | moraillé |
| nous | eûmes | moraillé |
| vous | eûtes | moraillé |
| ils | eurent | moraillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | moraillerais |
| tu | moraillerais |
| il | moraillerait |
| nous | moraillerions |
| vous | morailleriez |
| ils | morailleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | moraillé |
| tu | aurais | moraillé |
| il | aurait | moraillé |
| nous | aurions | moraillé |
| vous | auriez | moraillé |
| ils | auraient | moraillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | moraillé |
| tu | eusses | moraillé |
| il | eût | moraillé |
| nous | eussions | moraillé |
| vous | eussiez | moraillé |
| ils | eussent | moraillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | moraille |
| que | tu | morailles |
| qu' | il | moraille |
| que | nous | moraillions |
| que | vous | morailliez |
| qu' | ils | moraillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | moraillasse |
| que | tu | moraillasses |
| qu' | il | moraillât |
| que | nous | moraillassions |
| que | vous | moraillassiez |
| qu' | ils | moraillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | moraillé |
| que | tu | aies | moraillé |
| qu' | il | ait | moraillé |
| que | nous | ayons | moraillé |
| que | vous | ayez | moraillé |
| qu' | ils | aient | moraillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | moraillé |
| que | tu | eusses | moraillé |
| qu' | il | eût | moraillé |
| que | nous | eussions | moraillé |
| que | vous | eussiez | moraillé |
| qu' | ils | eussent | moraillé |
Impératif
Impératif présent
| moraille |
| moraillons |
| moraillez |
Impératif passé
| aie | moraillé |
| ayons | moraillé |
| ayez | moraillé |
Infinitif
Participe