Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
objurguer /ɔb.ʒyʁ.ɡe/ transitif 1er groupe
Presser instamment quelqu'un de renoncer à son projet.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | objurgue |
| tu | objurgues |
| il | objurgue |
| nous | objurguons |
| vous | objurguez |
| ils | objurguent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | objurgué |
| tu | avais | objurgué |
| il | avait | objurgué |
| nous | avions | objurgué |
| vous | aviez | objurgué |
| ils | avaient | objurgué |
Futur simple
| j' | objurguerai |
| tu | objurgueras |
| il | objurguera |
| nous | objurguerons |
| vous | objurguerez |
| ils | objurgueront |
Imparfait
| j' | objurguais |
| tu | objurguais |
| il | objurguait |
| nous | objurguions |
| vous | objurguiez |
| ils | objurguaient |
Passé composé
| j' | ai | objurgué |
| tu | as | objurgué |
| il | a | objurgué |
| nous | avons | objurgué |
| vous | avez | objurgué |
| ils | ont | objurgué |
Passé simple
| j' | objurguai |
| tu | objurguas |
| il | objurgua |
| nous | objurguâmes |
| vous | objurguâtes |
| ils | objurguèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | objurgué |
| tu | auras | objurgué |
| il | aura | objurgué |
| nous | aurons | objurgué |
| vous | aurez | objurgué |
| ils | auront | objurgué |
Passé antérieur
| j' | eus | objurgué |
| tu | eus | objurgué |
| il | eut | objurgué |
| nous | eûmes | objurgué |
| vous | eûtes | objurgué |
| ils | eurent | objurgué |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | objurguerais |
| tu | objurguerais |
| il | objurguerait |
| nous | objurguerions |
| vous | objurgueriez |
| ils | objurgueraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | objurgué |
| tu | aurais | objurgué |
| il | aurait | objurgué |
| nous | aurions | objurgué |
| vous | auriez | objurgué |
| ils | auraient | objurgué |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | objurgué |
| tu | eusses | objurgué |
| il | eût | objurgué |
| nous | eussions | objurgué |
| vous | eussiez | objurgué |
| ils | eussent | objurgué |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | objurgue |
| que | tu | objurgues |
| qu' | il | objurgue |
| que | nous | objurguions |
| que | vous | objurguiez |
| qu' | ils | objurguent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | objurguasse |
| que | tu | objurguasses |
| qu' | il | objurguât |
| que | nous | objurguassions |
| que | vous | objurguassiez |
| qu' | ils | objurguassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | objurgué |
| que | tu | aies | objurgué |
| qu' | il | ait | objurgué |
| que | nous | ayons | objurgué |
| que | vous | ayez | objurgué |
| qu' | ils | aient | objurgué |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | objurgué |
| que | tu | eusses | objurgué |
| qu' | il | eût | objurgué |
| que | nous | eussions | objurgué |
| que | vous | eussiez | objurgué |
| qu' | ils | eussent | objurgué |
Impératif
Impératif présent
| objurgue |
| objurguons |
| objurguez |
Impératif passé
| aie | objurgué |
| ayons | objurgué |
| ayez | objurgué |
Infinitif
Participe