Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -cer
Définitions
ordonnancer transitif 1er groupe
Administration : Inscrire au bas d'un état, d'un mémoire, l'ordre d'en payer le montant.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | ordonnance |
| tu | ordonnances |
| il | ordonnance |
| nous | ordonnançons |
| vous | ordonnancez |
| ils | ordonnancent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | ordonnancé |
| tu | avais | ordonnancé |
| il | avait | ordonnancé |
| nous | avions | ordonnancé |
| vous | aviez | ordonnancé |
| ils | avaient | ordonnancé |
Futur simple
| j' | ordonnancerai |
| tu | ordonnanceras |
| il | ordonnancera |
| nous | ordonnancerons |
| vous | ordonnancerez |
| ils | ordonnanceront |
Imparfait
| j' | ordonnançais |
| tu | ordonnançais |
| il | ordonnançait |
| nous | ordonnancions |
| vous | ordonnanciez |
| ils | ordonnançaient |
Passé composé
| j' | ai | ordonnancé |
| tu | as | ordonnancé |
| il | a | ordonnancé |
| nous | avons | ordonnancé |
| vous | avez | ordonnancé |
| ils | ont | ordonnancé |
Passé simple
| j' | ordonnançai |
| tu | ordonnanças |
| il | ordonnança |
| nous | ordonnançâmes |
| vous | ordonnançâtes |
| ils | ordonnancèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | ordonnancé |
| tu | auras | ordonnancé |
| il | aura | ordonnancé |
| nous | aurons | ordonnancé |
| vous | aurez | ordonnancé |
| ils | auront | ordonnancé |
Passé antérieur
| j' | eus | ordonnancé |
| tu | eus | ordonnancé |
| il | eut | ordonnancé |
| nous | eûmes | ordonnancé |
| vous | eûtes | ordonnancé |
| ils | eurent | ordonnancé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | ordonnancerais |
| tu | ordonnancerais |
| il | ordonnancerait |
| nous | ordonnancerions |
| vous | ordonnanceriez |
| ils | ordonnanceraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | ordonnancé |
| tu | aurais | ordonnancé |
| il | aurait | ordonnancé |
| nous | aurions | ordonnancé |
| vous | auriez | ordonnancé |
| ils | auraient | ordonnancé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | ordonnancé |
| tu | eusses | ordonnancé |
| il | eût | ordonnancé |
| nous | eussions | ordonnancé |
| vous | eussiez | ordonnancé |
| ils | eussent | ordonnancé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | ordonnance |
| que | tu | ordonnances |
| qu' | il | ordonnance |
| que | nous | ordonnancions |
| que | vous | ordonnanciez |
| qu' | ils | ordonnancent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | ordonnançasse |
| que | tu | ordonnançasses |
| qu' | il | ordonnançât |
| que | nous | ordonnançassions |
| que | vous | ordonnançassiez |
| qu' | ils | ordonnançassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | ordonnancé |
| que | tu | aies | ordonnancé |
| qu' | il | ait | ordonnancé |
| que | nous | ayons | ordonnancé |
| que | vous | ayez | ordonnancé |
| qu' | ils | aient | ordonnancé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | ordonnancé |
| que | tu | eusses | ordonnancé |
| qu' | il | eût | ordonnancé |
| que | nous | eussions | ordonnancé |
| que | vous | eussiez | ordonnancé |
| qu' | ils | eussent | ordonnancé |
Impératif
Impératif présent
| ordonnance |
| ordonnançons |
| ordonnancez |
Impératif passé
| aie | ordonnancé |
| ayons | ordonnancé |
| ayez | ordonnancé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| ordonnancé |
| ayant | ordonnancé |