Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ger
Définitions
ouvrager transitif 1er groupe
Métallurgie : Décrasser le minerai.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | ouvrage |
| tu | ouvrages |
| il | ouvrage |
| nous | ouvrageons |
| vous | ouvragez |
| ils | ouvragent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | ouvragé |
| tu | avais | ouvragé |
| il | avait | ouvragé |
| nous | avions | ouvragé |
| vous | aviez | ouvragé |
| ils | avaient | ouvragé |
Futur simple
| j' | ouvragerai |
| tu | ouvrageras |
| il | ouvragera |
| nous | ouvragerons |
| vous | ouvragerez |
| ils | ouvrageront |
Imparfait
| j' | ouvrageais |
| tu | ouvrageais |
| il | ouvrageait |
| nous | ouvragions |
| vous | ouvragiez |
| ils | ouvrageaient |
Passé composé
| j' | ai | ouvragé |
| tu | as | ouvragé |
| il | a | ouvragé |
| nous | avons | ouvragé |
| vous | avez | ouvragé |
| ils | ont | ouvragé |
Passé simple
| j' | ouvrageai |
| tu | ouvrageas |
| il | ouvragea |
| nous | ouvrageâmes |
| vous | ouvrageâtes |
| ils | ouvragèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | ouvragé |
| tu | auras | ouvragé |
| il | aura | ouvragé |
| nous | aurons | ouvragé |
| vous | aurez | ouvragé |
| ils | auront | ouvragé |
Passé antérieur
| j' | eus | ouvragé |
| tu | eus | ouvragé |
| il | eut | ouvragé |
| nous | eûmes | ouvragé |
| vous | eûtes | ouvragé |
| ils | eurent | ouvragé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | ouvragerais |
| tu | ouvragerais |
| il | ouvragerait |
| nous | ouvragerions |
| vous | ouvrageriez |
| ils | ouvrageraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | ouvragé |
| tu | aurais | ouvragé |
| il | aurait | ouvragé |
| nous | aurions | ouvragé |
| vous | auriez | ouvragé |
| ils | auraient | ouvragé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | ouvragé |
| tu | eusses | ouvragé |
| il | eût | ouvragé |
| nous | eussions | ouvragé |
| vous | eussiez | ouvragé |
| ils | eussent | ouvragé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | ouvrage |
| que | tu | ouvrages |
| qu' | il | ouvrage |
| que | nous | ouvragions |
| que | vous | ouvragiez |
| qu' | ils | ouvragent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | ouvrageasse |
| que | tu | ouvrageasses |
| qu' | il | ouvrageât |
| que | nous | ouvrageassions |
| que | vous | ouvrageassiez |
| qu' | ils | ouvrageassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | ouvragé |
| que | tu | aies | ouvragé |
| qu' | il | ait | ouvragé |
| que | nous | ayons | ouvragé |
| que | vous | ayez | ouvragé |
| qu' | ils | aient | ouvragé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | ouvragé |
| que | tu | eusses | ouvragé |
| qu' | il | eût | ouvragé |
| que | nous | eussions | ouvragé |
| que | vous | eussiez | ouvragé |
| qu' | ils | eussent | ouvragé |
Impératif
Impératif présent
| ouvrage |
| ouvrageons |
| ouvragez |
Impératif passé
| aie | ouvragé |
| ayons | ouvragé |
| ayez | ouvragé |
Infinitif
Participe