Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
pituiter /pi.tɥi.te/ intransitif 1er groupe
Pousser son cri, en parlant de la caille.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | pituite |
| tu | pituites |
| il | pituite |
| nous | pituitons |
| vous | pituitez |
| ils | pituitent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | pituité |
| tu | avais | pituité |
| il | avait | pituité |
| nous | avions | pituité |
| vous | aviez | pituité |
| ils | avaient | pituité |
Futur simple
| je | pituiterai |
| tu | pituiteras |
| il | pituitera |
| nous | pituiterons |
| vous | pituiterez |
| ils | pituiteront |
Imparfait
| je | pituitais |
| tu | pituitais |
| il | pituitait |
| nous | pituitions |
| vous | pituitiez |
| ils | pituitaient |
Passé composé
| j' | ai | pituité |
| tu | as | pituité |
| il | a | pituité |
| nous | avons | pituité |
| vous | avez | pituité |
| ils | ont | pituité |
Passé simple
| je | pituitai |
| tu | pituitas |
| il | pituita |
| nous | pituitâmes |
| vous | pituitâtes |
| ils | pituitèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | pituité |
| tu | auras | pituité |
| il | aura | pituité |
| nous | aurons | pituité |
| vous | aurez | pituité |
| ils | auront | pituité |
Passé antérieur
| j' | eus | pituité |
| tu | eus | pituité |
| il | eut | pituité |
| nous | eûmes | pituité |
| vous | eûtes | pituité |
| ils | eurent | pituité |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | pituiterais |
| tu | pituiterais |
| il | pituiterait |
| nous | pituiterions |
| vous | pituiteriez |
| ils | pituiteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | pituité |
| tu | aurais | pituité |
| il | aurait | pituité |
| nous | aurions | pituité |
| vous | auriez | pituité |
| ils | auraient | pituité |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | pituité |
| tu | eusses | pituité |
| il | eût | pituité |
| nous | eussions | pituité |
| vous | eussiez | pituité |
| ils | eussent | pituité |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | pituite |
| que | tu | pituites |
| qu' | il | pituite |
| que | nous | pituitions |
| que | vous | pituitiez |
| qu' | ils | pituitent |
Subjonctif imparfait
| que | je | pituitasse |
| que | tu | pituitasses |
| qu' | il | pituitât |
| que | nous | pituitassions |
| que | vous | pituitassiez |
| qu' | ils | pituitassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | pituité |
| que | tu | aies | pituité |
| qu' | il | ait | pituité |
| que | nous | ayons | pituité |
| que | vous | ayez | pituité |
| qu' | ils | aient | pituité |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | pituité |
| que | tu | eusses | pituité |
| qu' | il | eût | pituité |
| que | nous | eussions | pituité |
| que | vous | eussiez | pituité |
| qu' | ils | eussent | pituité |
Impératif
Impératif passé
| aie | pituité |
| ayons | pituité |
| ayez | pituité |
Infinitif
Participe