Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
plaidailler /plɛ.da.je/ intransitif 1er groupe
Plaider souvent et pour de chétives querelles.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | plaidaille |
| tu | plaidailles |
| il | plaidaille |
| nous | plaidaillons |
| vous | plaidaillez |
| ils | plaidaillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | plaidaillé |
| tu | avais | plaidaillé |
| il | avait | plaidaillé |
| nous | avions | plaidaillé |
| vous | aviez | plaidaillé |
| ils | avaient | plaidaillé |
Futur simple
| je | plaidaillerai |
| tu | plaidailleras |
| il | plaidaillera |
| nous | plaidaillerons |
| vous | plaidaillerez |
| ils | plaidailleront |
Imparfait
| je | plaidaillais |
| tu | plaidaillais |
| il | plaidaillait |
| nous | plaidaillions |
| vous | plaidailliez |
| ils | plaidaillaient |
Passé composé
| j' | ai | plaidaillé |
| tu | as | plaidaillé |
| il | a | plaidaillé |
| nous | avons | plaidaillé |
| vous | avez | plaidaillé |
| ils | ont | plaidaillé |
Passé simple
| je | plaidaillai |
| tu | plaidaillas |
| il | plaidailla |
| nous | plaidaillâmes |
| vous | plaidaillâtes |
| ils | plaidaillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | plaidaillé |
| tu | auras | plaidaillé |
| il | aura | plaidaillé |
| nous | aurons | plaidaillé |
| vous | aurez | plaidaillé |
| ils | auront | plaidaillé |
Passé antérieur
| j' | eus | plaidaillé |
| tu | eus | plaidaillé |
| il | eut | plaidaillé |
| nous | eûmes | plaidaillé |
| vous | eûtes | plaidaillé |
| ils | eurent | plaidaillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | plaidaillerais |
| tu | plaidaillerais |
| il | plaidaillerait |
| nous | plaidaillerions |
| vous | plaidailleriez |
| ils | plaidailleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | plaidaillé |
| tu | aurais | plaidaillé |
| il | aurait | plaidaillé |
| nous | aurions | plaidaillé |
| vous | auriez | plaidaillé |
| ils | auraient | plaidaillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | plaidaillé |
| tu | eusses | plaidaillé |
| il | eût | plaidaillé |
| nous | eussions | plaidaillé |
| vous | eussiez | plaidaillé |
| ils | eussent | plaidaillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | plaidaille |
| que | tu | plaidailles |
| qu' | il | plaidaille |
| que | nous | plaidaillions |
| que | vous | plaidailliez |
| qu' | ils | plaidaillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | plaidaillasse |
| que | tu | plaidaillasses |
| qu' | il | plaidaillât |
| que | nous | plaidaillassions |
| que | vous | plaidaillassiez |
| qu' | ils | plaidaillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | plaidaillé |
| que | tu | aies | plaidaillé |
| qu' | il | ait | plaidaillé |
| que | nous | ayons | plaidaillé |
| que | vous | ayez | plaidaillé |
| qu' | ils | aient | plaidaillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | plaidaillé |
| que | tu | eusses | plaidaillé |
| qu' | il | eût | plaidaillé |
| que | nous | eussions | plaidaillé |
| que | vous | eussiez | plaidaillé |
| qu' | ils | eussent | plaidaillé |
Impératif
Impératif présent
| plaidaille |
| plaidaillons |
| plaidaillez |
Impératif passé
| aie | plaidaillé |
| ayons | plaidaillé |
| ayez | plaidaillé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| plaidaillé |
| ayant | plaidaillé |