Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -tir
Définitions
rabrutir /ʁa.bʁy.tiʁ/ intransitif 2ème groupe
Rendre plus brute.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | rabrutis |
| tu | rabrutis |
| il | rabrutit |
| nous | rabrutissons |
| vous | rabrutissez |
| ils | rabrutissent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | rabruti |
| tu | avais | rabruti |
| il | avait | rabruti |
| nous | avions | rabruti |
| vous | aviez | rabruti |
| ils | avaient | rabruti |
Futur simple
| je | rabrutirai |
| tu | rabrutiras |
| il | rabrutira |
| nous | rabrutirons |
| vous | rabrutirez |
| ils | rabrutiront |
Imparfait
| je | rabrutissais |
| tu | rabrutissais |
| il | rabrutissait |
| nous | rabrutissions |
| vous | rabrutissiez |
| ils | rabrutissaient |
Passé composé
| j' | ai | rabruti |
| tu | as | rabruti |
| il | a | rabruti |
| nous | avons | rabruti |
| vous | avez | rabruti |
| ils | ont | rabruti |
Passé simple
| je | rabrutis |
| tu | rabrutis |
| il | rabrutit |
| nous | rabrutîmes |
| vous | rabrutîtes |
| ils | rabrutirent |
Futur antérieur
| j' | aurai | rabruti |
| tu | auras | rabruti |
| il | aura | rabruti |
| nous | aurons | rabruti |
| vous | aurez | rabruti |
| ils | auront | rabruti |
Passé antérieur
| j' | eus | rabruti |
| tu | eus | rabruti |
| il | eut | rabruti |
| nous | eûmes | rabruti |
| vous | eûtes | rabruti |
| ils | eurent | rabruti |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | rabrutirais |
| tu | rabrutirais |
| il | rabrutirait |
| nous | rabrutirions |
| vous | rabrutiriez |
| ils | rabrutiraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | rabruti |
| tu | aurais | rabruti |
| il | aurait | rabruti |
| nous | aurions | rabruti |
| vous | auriez | rabruti |
| ils | auraient | rabruti |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | rabruti |
| tu | eusses | rabruti |
| il | eût | rabruti |
| nous | eussions | rabruti |
| vous | eussiez | rabruti |
| ils | eussent | rabruti |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | rabrutisse |
| que | tu | rabrutisses |
| qu' | il | rabrutisse |
| que | nous | rabrutissions |
| que | vous | rabrutissiez |
| qu' | ils | rabrutissent |
Subjonctif imparfait
| que | je | rabrutisse |
| que | tu | rabrutisses |
| qu' | il | rabrutît |
| que | nous | rabrutissions |
| que | vous | rabrutissiez |
| qu' | ils | rabrutissent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | rabruti |
| que | tu | aies | rabruti |
| qu' | il | ait | rabruti |
| que | nous | ayons | rabruti |
| que | vous | ayez | rabruti |
| qu' | ils | aient | rabruti |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | rabruti |
| que | tu | eusses | rabruti |
| qu' | il | eût | rabruti |
| que | nous | eussions | rabruti |
| que | vous | eussiez | rabruti |
| qu' | ils | eussent | rabruti |
Impératif
Impératif présent
| rabrutis |
| rabrutissons |
| rabrutissez |
Impératif passé
| aie | rabruti | |
| ayons | rabruti | |
| ayez | rabruti | |
Infinitif
Participe