Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ger
Définitions
ramager /ʁa.ma.ʒe/ intransitif 1er groupe
Rare : Pour un oiseau, faire entendre son chant (quand ce chant peut être appelé ramage).
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | ramage |
| tu | ramages |
| il | ramage |
| nous | ramageons |
| vous | ramagez |
| ils | ramagent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | ramagé |
| tu | avais | ramagé |
| il | avait | ramagé |
| nous | avions | ramagé |
| vous | aviez | ramagé |
| ils | avaient | ramagé |
Futur simple
| je | ramagerai |
| tu | ramageras |
| il | ramagera |
| nous | ramagerons |
| vous | ramagerez |
| ils | ramageront |
Imparfait
| je | ramageais |
| tu | ramageais |
| il | ramageait |
| nous | ramagions |
| vous | ramagiez |
| ils | ramageaient |
Passé composé
| j' | ai | ramagé |
| tu | as | ramagé |
| il | a | ramagé |
| nous | avons | ramagé |
| vous | avez | ramagé |
| ils | ont | ramagé |
Passé simple
| je | ramageai |
| tu | ramageas |
| il | ramagea |
| nous | ramageâmes |
| vous | ramageâtes |
| ils | ramagèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | ramagé |
| tu | auras | ramagé |
| il | aura | ramagé |
| nous | aurons | ramagé |
| vous | aurez | ramagé |
| ils | auront | ramagé |
Passé antérieur
| j' | eus | ramagé |
| tu | eus | ramagé |
| il | eut | ramagé |
| nous | eûmes | ramagé |
| vous | eûtes | ramagé |
| ils | eurent | ramagé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | ramagerais |
| tu | ramagerais |
| il | ramagerait |
| nous | ramagerions |
| vous | ramageriez |
| ils | ramageraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | ramagé |
| tu | aurais | ramagé |
| il | aurait | ramagé |
| nous | aurions | ramagé |
| vous | auriez | ramagé |
| ils | auraient | ramagé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | ramagé |
| tu | eusses | ramagé |
| il | eût | ramagé |
| nous | eussions | ramagé |
| vous | eussiez | ramagé |
| ils | eussent | ramagé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | ramage |
| que | tu | ramages |
| qu' | il | ramage |
| que | nous | ramagions |
| que | vous | ramagiez |
| qu' | ils | ramagent |
Subjonctif imparfait
| que | je | ramageasse |
| que | tu | ramageasses |
| qu' | il | ramageât |
| que | nous | ramageassions |
| que | vous | ramageassiez |
| qu' | ils | ramageassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | ramagé |
| que | tu | aies | ramagé |
| qu' | il | ait | ramagé |
| que | nous | ayons | ramagé |
| que | vous | ayez | ramagé |
| qu' | ils | aient | ramagé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | ramagé |
| que | tu | eusses | ramagé |
| qu' | il | eût | ramagé |
| que | nous | eussions | ramagé |
| que | vous | eussiez | ramagé |
| qu' | ils | eussent | ramagé |
Impératif
Impératif passé
| aie | ramagé |
| ayons | ramagé |
| ayez | ramagé |
Infinitif
Participe