Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
ranimer /ʁa.ni.me/ transitif 1er groupe
Rendre la vie, redonner la vie.
Par extension, redonner de la vigueur et du mouvement à une partie qui est comme morte.
Réveiller les sens engourdis, faire revenir quelqu'un d'une faiblesse, d'un évanouissement.
Au figuré, redonner du courage.
Au figuré, se dit en parlant des Choses et signifie Exciter, rendre l'activité, la vigueur, l'éclat.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | ranime |
| tu | ranimes |
| il | ranime |
| nous | ranimons |
| vous | ranimez |
| ils | raniment |
Plus-que-parfait
| j' | avais | ranimé |
| tu | avais | ranimé |
| il | avait | ranimé |
| nous | avions | ranimé |
| vous | aviez | ranimé |
| ils | avaient | ranimé |
Futur simple
| je | ranimerai |
| tu | ranimeras |
| il | ranimera |
| nous | ranimerons |
| vous | ranimerez |
| ils | ranimeront |
Imparfait
| je | ranimais |
| tu | ranimais |
| il | ranimait |
| nous | ranimions |
| vous | ranimiez |
| ils | ranimaient |
Passé composé
| j' | ai | ranimé |
| tu | as | ranimé |
| il | a | ranimé |
| nous | avons | ranimé |
| vous | avez | ranimé |
| ils | ont | ranimé |
Passé simple
| je | ranimai |
| tu | ranimas |
| il | ranima |
| nous | ranimâmes |
| vous | ranimâtes |
| ils | ranimèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | ranimé |
| tu | auras | ranimé |
| il | aura | ranimé |
| nous | aurons | ranimé |
| vous | aurez | ranimé |
| ils | auront | ranimé |
Passé antérieur
| j' | eus | ranimé |
| tu | eus | ranimé |
| il | eut | ranimé |
| nous | eûmes | ranimé |
| vous | eûtes | ranimé |
| ils | eurent | ranimé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | ranimerais |
| tu | ranimerais |
| il | ranimerait |
| nous | ranimerions |
| vous | ranimeriez |
| ils | ranimeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | ranimé |
| tu | aurais | ranimé |
| il | aurait | ranimé |
| nous | aurions | ranimé |
| vous | auriez | ranimé |
| ils | auraient | ranimé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | ranimé |
| tu | eusses | ranimé |
| il | eût | ranimé |
| nous | eussions | ranimé |
| vous | eussiez | ranimé |
| ils | eussent | ranimé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | ranime |
| que | tu | ranimes |
| qu' | il | ranime |
| que | nous | ranimions |
| que | vous | ranimiez |
| qu' | ils | raniment |
Subjonctif imparfait
| que | je | ranimasse |
| que | tu | ranimasses |
| qu' | il | ranimât |
| que | nous | ranimassions |
| que | vous | ranimassiez |
| qu' | ils | ranimassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | ranimé |
| que | tu | aies | ranimé |
| qu' | il | ait | ranimé |
| que | nous | ayons | ranimé |
| que | vous | ayez | ranimé |
| qu' | ils | aient | ranimé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | ranimé |
| que | tu | eusses | ranimé |
| qu' | il | eût | ranimé |
| que | nous | eussions | ranimé |
| que | vous | eussiez | ranimé |
| qu' | ils | eussent | ranimé |
Impératif
Impératif passé
| aie | ranimé |
| ayons | ranimé |
| ayez | ranimé |
Infinitif
Participe