Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ir
Définitions
raplatir /ʁa.pla.tiʁ/ transitif 1er groupe
Faire devenir tout plat.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | raplatis |
| tu | raplatis |
| il | raplatit |
| nous | raplatissons |
| vous | raplatissez |
| ils | raplatissent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | raplati |
| tu | avais | raplati |
| il | avait | raplati |
| nous | avions | raplati |
| vous | aviez | raplati |
| ils | avaient | raplati |
Futur simple
| je | raplatirai |
| tu | raplatiras |
| il | raplatira |
| nous | raplatirons |
| vous | raplatirez |
| ils | raplatiront |
Imparfait
| je | raplatissais |
| tu | raplatissais |
| il | raplatissait |
| nous | raplatissions |
| vous | raplatissiez |
| ils | raplatissaient |
Passé composé
| j' | ai | raplati |
| tu | as | raplati |
| il | a | raplati |
| nous | avons | raplati |
| vous | avez | raplati |
| ils | ont | raplati |
Passé simple
| je | raplatis |
| tu | raplatis |
| il | raplatit |
| nous | raplatîmes |
| vous | raplatîtes |
| ils | raplatirent |
Futur antérieur
| j' | aurai | raplati |
| tu | auras | raplati |
| il | aura | raplati |
| nous | aurons | raplati |
| vous | aurez | raplati |
| ils | auront | raplati |
Passé antérieur
| j' | eus | raplati |
| tu | eus | raplati |
| il | eut | raplati |
| nous | eûmes | raplati |
| vous | eûtes | raplati |
| ils | eurent | raplati |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | raplatirais |
| tu | raplatirais |
| il | raplatirait |
| nous | raplatirions |
| vous | raplatiriez |
| ils | raplatiraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | raplati |
| tu | aurais | raplati |
| il | aurait | raplati |
| nous | aurions | raplati |
| vous | auriez | raplati |
| ils | auraient | raplati |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | raplati |
| tu | eusses | raplati |
| il | eût | raplati |
| nous | eussions | raplati |
| vous | eussiez | raplati |
| ils | eussent | raplati |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | raplatisse |
| que | tu | raplatisses |
| qu' | il | raplatisse |
| que | nous | raplatissions |
| que | vous | raplatissiez |
| qu' | ils | raplatissent |
Subjonctif imparfait
| que | je | raplatisse |
| que | tu | raplatisses |
| qu' | il | raplatît |
| que | nous | raplatissions |
| que | vous | raplatissiez |
| qu' | ils | raplatissent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | raplati |
| que | tu | aies | raplati |
| qu' | il | ait | raplati |
| que | nous | ayons | raplati |
| que | vous | ayez | raplati |
| qu' | ils | aient | raplati |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | raplati |
| que | tu | eusses | raplati |
| qu' | il | eût | raplati |
| que | nous | eussions | raplati |
| que | vous | eussiez | raplati |
| qu' | ils | eussent | raplati |
Impératif
Impératif présent
| raplatis |
| raplatissons |
| raplatissez |
Impératif passé
| aie | raplati |
| ayons | raplati |
| ayez | raplati |
Infinitif
Participe