Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
scintiller /sɛ̃.ti.je/ intransitif 1er groupe
Briller, jeter des éclats par intermittence.
Astronomie : Avoir un mouvement de scintillation.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | scintille |
| tu | scintilles |
| il | scintille |
| nous | scintillons |
| vous | scintillez |
| ils | scintillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | scintillé |
| tu | avais | scintillé |
| il | avait | scintillé |
| nous | avions | scintillé |
| vous | aviez | scintillé |
| ils | avaient | scintillé |
Futur simple
| je | scintillerai |
| tu | scintilleras |
| il | scintillera |
| nous | scintillerons |
| vous | scintillerez |
| ils | scintilleront |
Imparfait
| je | scintillais |
| tu | scintillais |
| il | scintillait |
| nous | scintillions |
| vous | scintilliez |
| ils | scintillaient |
Passé composé
| j' | ai | scintillé |
| tu | as | scintillé |
| il | a | scintillé |
| nous | avons | scintillé |
| vous | avez | scintillé |
| ils | ont | scintillé |
Passé simple
| je | scintillai |
| tu | scintillas |
| il | scintilla |
| nous | scintillâmes |
| vous | scintillâtes |
| ils | scintillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | scintillé |
| tu | auras | scintillé |
| il | aura | scintillé |
| nous | aurons | scintillé |
| vous | aurez | scintillé |
| ils | auront | scintillé |
Passé antérieur
| j' | eus | scintillé |
| tu | eus | scintillé |
| il | eut | scintillé |
| nous | eûmes | scintillé |
| vous | eûtes | scintillé |
| ils | eurent | scintillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | scintillerais |
| tu | scintillerais |
| il | scintillerait |
| nous | scintillerions |
| vous | scintilleriez |
| ils | scintilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | scintillé |
| tu | aurais | scintillé |
| il | aurait | scintillé |
| nous | aurions | scintillé |
| vous | auriez | scintillé |
| ils | auraient | scintillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | scintillé |
| tu | eusses | scintillé |
| il | eût | scintillé |
| nous | eussions | scintillé |
| vous | eussiez | scintillé |
| ils | eussent | scintillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | scintille |
| que | tu | scintilles |
| qu' | il | scintille |
| que | nous | scintillions |
| que | vous | scintilliez |
| qu' | ils | scintillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | scintillasse |
| que | tu | scintillasses |
| qu' | il | scintillât |
| que | nous | scintillassions |
| que | vous | scintillassiez |
| qu' | ils | scintillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | scintillé |
| que | tu | aies | scintillé |
| qu' | il | ait | scintillé |
| que | nous | ayons | scintillé |
| que | vous | ayez | scintillé |
| qu' | ils | aient | scintillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | scintillé |
| que | tu | eusses | scintillé |
| qu' | il | eût | scintillé |
| que | nous | eussions | scintillé |
| que | vous | eussiez | scintillé |
| qu' | ils | eussent | scintillé |
Impératif
Impératif présent
| scintille |
| scintillons |
| scintillez |
Impératif passé
| aie | scintillé |
| ayons | scintillé |
| ayez | scintillé |
Infinitif
Participe