Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
soliloquer /sɔ.li.lɔ.ke/ intransitif 1er groupe
Se parler à soi-même.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | soliloque |
| tu | soliloques |
| il | soliloque |
| nous | soliloquons |
| vous | soliloquez |
| ils | soliloquent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | soliloqué |
| tu | avais | soliloqué |
| il | avait | soliloqué |
| nous | avions | soliloqué |
| vous | aviez | soliloqué |
| ils | avaient | soliloqué |
Futur simple
| je | soliloquerai |
| tu | soliloqueras |
| il | soliloquera |
| nous | soliloquerons |
| vous | soliloquerez |
| ils | soliloqueront |
Imparfait
| je | soliloquais |
| tu | soliloquais |
| il | soliloquait |
| nous | soliloquions |
| vous | soliloquiez |
| ils | soliloquaient |
Passé composé
| j' | ai | soliloqué |
| tu | as | soliloqué |
| il | a | soliloqué |
| nous | avons | soliloqué |
| vous | avez | soliloqué |
| ils | ont | soliloqué |
Passé simple
| je | soliloquai |
| tu | soliloquas |
| il | soliloqua |
| nous | soliloquâmes |
| vous | soliloquâtes |
| ils | soliloquèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | soliloqué |
| tu | auras | soliloqué |
| il | aura | soliloqué |
| nous | aurons | soliloqué |
| vous | aurez | soliloqué |
| ils | auront | soliloqué |
Passé antérieur
| j' | eus | soliloqué |
| tu | eus | soliloqué |
| il | eut | soliloqué |
| nous | eûmes | soliloqué |
| vous | eûtes | soliloqué |
| ils | eurent | soliloqué |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | soliloquerais |
| tu | soliloquerais |
| il | soliloquerait |
| nous | soliloquerions |
| vous | soliloqueriez |
| ils | soliloqueraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | soliloqué |
| tu | aurais | soliloqué |
| il | aurait | soliloqué |
| nous | aurions | soliloqué |
| vous | auriez | soliloqué |
| ils | auraient | soliloqué |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | soliloqué |
| tu | eusses | soliloqué |
| il | eût | soliloqué |
| nous | eussions | soliloqué |
| vous | eussiez | soliloqué |
| ils | eussent | soliloqué |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | soliloque |
| que | tu | soliloques |
| qu' | il | soliloque |
| que | nous | soliloquions |
| que | vous | soliloquiez |
| qu' | ils | soliloquent |
Subjonctif imparfait
| que | je | soliloquasse |
| que | tu | soliloquasses |
| qu' | il | soliloquât |
| que | nous | soliloquassions |
| que | vous | soliloquassiez |
| qu' | ils | soliloquassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | soliloqué |
| que | tu | aies | soliloqué |
| qu' | il | ait | soliloqué |
| que | nous | ayons | soliloqué |
| que | vous | ayez | soliloqué |
| qu' | ils | aient | soliloqué |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | soliloqué |
| que | tu | eusses | soliloqué |
| qu' | il | eût | soliloqué |
| que | nous | eussions | soliloqué |
| que | vous | eussiez | soliloqué |
| qu' | ils | eussent | soliloqué |
Impératif
Impératif présent
| soliloque |
| soliloquons |
| soliloquez |
Impératif passé
| aie | soliloqué |
| ayons | soliloqué |
| ayez | soliloqué |
Infinitif
Participe