Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
splitter /spli.te/ transitif 1er groupe
Finance : diviser un titre.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | splitte |
| tu | splittes |
| il | splitte |
| nous | splittons |
| vous | splittez |
| ils | splittent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | splitté |
| tu | avais | splitté |
| il | avait | splitté |
| nous | avions | splitté |
| vous | aviez | splitté |
| ils | avaient | splitté |
Futur simple
| je | splitterai |
| tu | splitteras |
| il | splittera |
| nous | splitterons |
| vous | splitterez |
| ils | splitteront |
Imparfait
| je | splittais |
| tu | splittais |
| il | splittait |
| nous | splittions |
| vous | splittiez |
| ils | splittaient |
Passé composé
| j' | ai | splitté |
| tu | as | splitté |
| il | a | splitté |
| nous | avons | splitté |
| vous | avez | splitté |
| ils | ont | splitté |
Passé simple
| je | splittai |
| tu | splittas |
| il | splitta |
| nous | splittâmes |
| vous | splittâtes |
| ils | splittèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | splitté |
| tu | auras | splitté |
| il | aura | splitté |
| nous | aurons | splitté |
| vous | aurez | splitté |
| ils | auront | splitté |
Passé antérieur
| j' | eus | splitté |
| tu | eus | splitté |
| il | eut | splitté |
| nous | eûmes | splitté |
| vous | eûtes | splitté |
| ils | eurent | splitté |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | splitterais |
| tu | splitterais |
| il | splitterait |
| nous | splitterions |
| vous | splitteriez |
| ils | splitteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | splitté |
| tu | aurais | splitté |
| il | aurait | splitté |
| nous | aurions | splitté |
| vous | auriez | splitté |
| ils | auraient | splitté |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | splitté |
| tu | eusses | splitté |
| il | eût | splitté |
| nous | eussions | splitté |
| vous | eussiez | splitté |
| ils | eussent | splitté |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | splitte |
| que | tu | splittes |
| qu' | il | splitte |
| que | nous | splittions |
| que | vous | splittiez |
| qu' | ils | splittent |
Subjonctif imparfait
| que | je | splittasse |
| que | tu | splittasses |
| qu' | il | splittât |
| que | nous | splittassions |
| que | vous | splittassiez |
| qu' | ils | splittassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | splitté |
| que | tu | aies | splitté |
| qu' | il | ait | splitté |
| que | nous | ayons | splitté |
| que | vous | ayez | splitté |
| qu' | ils | aient | splitté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | splitté |
| que | tu | eusses | splitté |
| qu' | il | eût | splitté |
| que | nous | eussions | splitté |
| que | vous | eussiez | splitté |
| qu' | ils | eussent | splitté |
Impératif
Impératif passé
| aie | splitté |
| ayons | splitté |
| ayez | splitté |
Infinitif
Participe