Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -éer
Définitions
suppléer transitif 1er groupe
Ajouter ce qui manque, fournir ce qu'il faut de surplus.
Ajouter à une phrase ce qui y est sous-entendu.
Remplacer quelqu'un, tenir sa place, le représenter, remplir ses fonctions.
suppléer intransitif 1er groupe
Remédier au manque, au défaut de quelque chose.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | supplée |
| tu | supplées |
| il | supplée |
| nous | suppléons |
| vous | suppléez |
| ils | suppléent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | suppléé |
| tu | avais | suppléé |
| il | avait | suppléé |
| nous | avions | suppléé |
| vous | aviez | suppléé |
| ils | avaient | suppléé |
Futur simple
| je | suppléerai |
| tu | suppléeras |
| il | suppléera |
| nous | suppléerons |
| vous | suppléerez |
| ils | suppléeront |
Imparfait
| je | suppléais |
| tu | suppléais |
| il | suppléait |
| nous | suppléions |
| vous | suppléiez |
| ils | suppléaient |
Passé composé
| j' | ai | suppléé |
| tu | as | suppléé |
| il | a | suppléé |
| nous | avons | suppléé |
| vous | avez | suppléé |
| ils | ont | suppléé |
Passé simple
| je | suppléai |
| tu | suppléas |
| il | suppléa |
| nous | suppléâmes |
| vous | suppléâtes |
| ils | suppléèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | suppléé |
| tu | auras | suppléé |
| il | aura | suppléé |
| nous | aurons | suppléé |
| vous | aurez | suppléé |
| ils | auront | suppléé |
Passé antérieur
| j' | eus | suppléé |
| tu | eus | suppléé |
| il | eut | suppléé |
| nous | eûmes | suppléé |
| vous | eûtes | suppléé |
| ils | eurent | suppléé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | suppléerais |
| tu | suppléerais |
| il | suppléerait |
| nous | suppléerions |
| vous | suppléeriez |
| ils | suppléeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | suppléé |
| tu | aurais | suppléé |
| il | aurait | suppléé |
| nous | aurions | suppléé |
| vous | auriez | suppléé |
| ils | auraient | suppléé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | suppléé |
| tu | eusses | suppléé |
| il | eût | suppléé |
| nous | eussions | suppléé |
| vous | eussiez | suppléé |
| ils | eussent | suppléé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | supplée |
| que | tu | supplées |
| qu' | il | supplée |
| que | nous | suppléions |
| que | vous | suppléiez |
| qu' | ils | suppléent |
Subjonctif imparfait
| que | je | suppléasse |
| que | tu | suppléasses |
| qu' | il | suppléât |
| que | nous | suppléassions |
| que | vous | suppléassiez |
| qu' | ils | suppléassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | suppléé |
| que | tu | aies | suppléé |
| qu' | il | ait | suppléé |
| que | nous | ayons | suppléé |
| que | vous | ayez | suppléé |
| qu' | ils | aient | suppléé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | suppléé |
| que | tu | eusses | suppléé |
| qu' | il | eût | suppléé |
| que | nous | eussions | suppléé |
| que | vous | eussiez | suppléé |
| qu' | ils | eussent | suppléé |
Impératif
Impératif passé
| aie | suppléé |
| ayons | suppléé |
| ayez | suppléé |
Infinitif
Participe