Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
surcoter /syʁ.kɔ.te/ transitif 1er groupe
Coter plus que la normale.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | surcote |
| tu | surcotes |
| il | surcote |
| nous | surcotons |
| vous | surcotez |
| ils | surcotent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | surcoté |
| tu | avais | surcoté |
| il | avait | surcoté |
| nous | avions | surcoté |
| vous | aviez | surcoté |
| ils | avaient | surcoté |
Futur simple
| je | surcoterai |
| tu | surcoteras |
| il | surcotera |
| nous | surcoterons |
| vous | surcoterez |
| ils | surcoteront |
Imparfait
| je | surcotais |
| tu | surcotais |
| il | surcotait |
| nous | surcotions |
| vous | surcotiez |
| ils | surcotaient |
Passé composé
| j' | ai | surcoté |
| tu | as | surcoté |
| il | a | surcoté |
| nous | avons | surcoté |
| vous | avez | surcoté |
| ils | ont | surcoté |
Passé simple
| je | surcotai |
| tu | surcotas |
| il | surcota |
| nous | surcotâmes |
| vous | surcotâtes |
| ils | surcotèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | surcoté |
| tu | auras | surcoté |
| il | aura | surcoté |
| nous | aurons | surcoté |
| vous | aurez | surcoté |
| ils | auront | surcoté |
Passé antérieur
| j' | eus | surcoté |
| tu | eus | surcoté |
| il | eut | surcoté |
| nous | eûmes | surcoté |
| vous | eûtes | surcoté |
| ils | eurent | surcoté |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | surcoterais |
| tu | surcoterais |
| il | surcoterait |
| nous | surcoterions |
| vous | surcoteriez |
| ils | surcoteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | surcoté |
| tu | aurais | surcoté |
| il | aurait | surcoté |
| nous | aurions | surcoté |
| vous | auriez | surcoté |
| ils | auraient | surcoté |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | surcoté |
| tu | eusses | surcoté |
| il | eût | surcoté |
| nous | eussions | surcoté |
| vous | eussiez | surcoté |
| ils | eussent | surcoté |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | surcote |
| que | tu | surcotes |
| qu' | il | surcote |
| que | nous | surcotions |
| que | vous | surcotiez |
| qu' | ils | surcotent |
Subjonctif imparfait
| que | je | surcotasse |
| que | tu | surcotasses |
| qu' | il | surcotât |
| que | nous | surcotassions |
| que | vous | surcotassiez |
| qu' | ils | surcotassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | surcoté |
| que | tu | aies | surcoté |
| qu' | il | ait | surcoté |
| que | nous | ayons | surcoté |
| que | vous | ayez | surcoté |
| qu' | ils | aient | surcoté |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | surcoté |
| que | tu | eusses | surcoté |
| qu' | il | eût | surcoté |
| que | nous | eussions | surcoté |
| que | vous | eussiez | surcoté |
| qu' | ils | eussent | surcoté |
Impératif
Impératif passé
| aie | surcoté |
| ayons | surcoté |
| ayez | surcoté |
Infinitif
Participe