Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
surhausser /syʁ.o.se/ transitif 1er groupe
Élever plus haut.
Il s'emploie surtout en termes d'Architecture, en parlant des voûtes, des arcades dont on augmente la flèche.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | surhausse |
| tu | surhausses |
| il | surhausse |
| nous | surhaussons |
| vous | surhaussez |
| ils | surhaussent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | surhaussé |
| tu | avais | surhaussé |
| il | avait | surhaussé |
| nous | avions | surhaussé |
| vous | aviez | surhaussé |
| ils | avaient | surhaussé |
Futur simple
| je | surhausserai |
| tu | surhausseras |
| il | surhaussera |
| nous | surhausserons |
| vous | surhausserez |
| ils | surhausseront |
Imparfait
| je | surhaussais |
| tu | surhaussais |
| il | surhaussait |
| nous | surhaussions |
| vous | surhaussiez |
| ils | surhaussaient |
Passé composé
| j' | ai | surhaussé |
| tu | as | surhaussé |
| il | a | surhaussé |
| nous | avons | surhaussé |
| vous | avez | surhaussé |
| ils | ont | surhaussé |
Passé simple
| je | surhaussai |
| tu | surhaussas |
| il | surhaussa |
| nous | surhaussâmes |
| vous | surhaussâtes |
| ils | surhaussèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | surhaussé |
| tu | auras | surhaussé |
| il | aura | surhaussé |
| nous | aurons | surhaussé |
| vous | aurez | surhaussé |
| ils | auront | surhaussé |
Passé antérieur
| j' | eus | surhaussé |
| tu | eus | surhaussé |
| il | eut | surhaussé |
| nous | eûmes | surhaussé |
| vous | eûtes | surhaussé |
| ils | eurent | surhaussé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | surhausserais |
| tu | surhausserais |
| il | surhausserait |
| nous | surhausserions |
| vous | surhausseriez |
| ils | surhausseraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | surhaussé |
| tu | aurais | surhaussé |
| il | aurait | surhaussé |
| nous | aurions | surhaussé |
| vous | auriez | surhaussé |
| ils | auraient | surhaussé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | surhaussé |
| tu | eusses | surhaussé |
| il | eût | surhaussé |
| nous | eussions | surhaussé |
| vous | eussiez | surhaussé |
| ils | eussent | surhaussé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | surhausse |
| que | tu | surhausses |
| qu' | il | surhausse |
| que | nous | surhaussions |
| que | vous | surhaussiez |
| qu' | ils | surhaussent |
Subjonctif imparfait
| que | je | surhaussasse |
| que | tu | surhaussasses |
| qu' | il | surhaussât |
| que | nous | surhaussassions |
| que | vous | surhaussassiez |
| qu' | ils | surhaussassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | surhaussé |
| que | tu | aies | surhaussé |
| qu' | il | ait | surhaussé |
| que | nous | ayons | surhaussé |
| que | vous | ayez | surhaussé |
| qu' | ils | aient | surhaussé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | surhaussé |
| que | tu | eusses | surhaussé |
| qu' | il | eût | surhaussé |
| que | nous | eussions | surhaussé |
| que | vous | eussiez | surhaussé |
| qu' | ils | eussent | surhaussé |
Impératif
Impératif présent
| surhausse |
| surhaussons |
| surhaussez |
Impératif passé
| aie | surhaussé |
| ayons | surhaussé |
| ayez | surhaussé |
Infinitif
Participe