Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
surnommer transitif 1er groupe
Ajouter une épithète au nom d'une personne, pour marquer quelqu'une de ses actions ou de ses qualités bonnes ou mauvaises, pour la désigner par quelque particularité.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | surnomme |
| tu | surnommes |
| il | surnomme |
| nous | surnommons |
| vous | surnommez |
| ils | surnomment |
Plus-que-parfait
| j' | avais | surnommé |
| tu | avais | surnommé |
| il | avait | surnommé |
| nous | avions | surnommé |
| vous | aviez | surnommé |
| ils | avaient | surnommé |
Futur simple
| je | surnommerai |
| tu | surnommeras |
| il | surnommera |
| nous | surnommerons |
| vous | surnommerez |
| ils | surnommeront |
Imparfait
| je | surnommais |
| tu | surnommais |
| il | surnommait |
| nous | surnommions |
| vous | surnommiez |
| ils | surnommaient |
Passé composé
| j' | ai | surnommé |
| tu | as | surnommé |
| il | a | surnommé |
| nous | avons | surnommé |
| vous | avez | surnommé |
| ils | ont | surnommé |
Passé simple
| je | surnommai |
| tu | surnommas |
| il | surnomma |
| nous | surnommâmes |
| vous | surnommâtes |
| ils | surnommèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | surnommé |
| tu | auras | surnommé |
| il | aura | surnommé |
| nous | aurons | surnommé |
| vous | aurez | surnommé |
| ils | auront | surnommé |
Passé antérieur
| j' | eus | surnommé |
| tu | eus | surnommé |
| il | eut | surnommé |
| nous | eûmes | surnommé |
| vous | eûtes | surnommé |
| ils | eurent | surnommé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | surnommerais |
| tu | surnommerais |
| il | surnommerait |
| nous | surnommerions |
| vous | surnommeriez |
| ils | surnommeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | surnommé |
| tu | aurais | surnommé |
| il | aurait | surnommé |
| nous | aurions | surnommé |
| vous | auriez | surnommé |
| ils | auraient | surnommé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | surnommé |
| tu | eusses | surnommé |
| il | eût | surnommé |
| nous | eussions | surnommé |
| vous | eussiez | surnommé |
| ils | eussent | surnommé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | surnomme |
| que | tu | surnommes |
| qu' | il | surnomme |
| que | nous | surnommions |
| que | vous | surnommiez |
| qu' | ils | surnomment |
Subjonctif imparfait
| que | je | surnommasse |
| que | tu | surnommasses |
| qu' | il | surnommât |
| que | nous | surnommassions |
| que | vous | surnommassiez |
| qu' | ils | surnommassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | surnommé |
| que | tu | aies | surnommé |
| qu' | il | ait | surnommé |
| que | nous | ayons | surnommé |
| que | vous | ayez | surnommé |
| qu' | ils | aient | surnommé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | surnommé |
| que | tu | eusses | surnommé |
| qu' | il | eût | surnommé |
| que | nous | eussions | surnommé |
| que | vous | eussiez | surnommé |
| qu' | ils | eussent | surnommé |
Impératif
Impératif présent
| surnomme |
| surnommons |
| surnommez |
Impératif passé
| aie | surnommé |
| ayons | surnommé |
| ayez | surnommé |
Infinitif
Participe