Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
survitaminer /syʁ.vi.ta.mi.ne/ transitif 1er groupe
Vitaminer de façon très importante.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | survitamine |
| tu | survitamines |
| il | survitamine |
| nous | survitaminons |
| vous | survitaminez |
| ils | survitaminent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | survitaminé |
| tu | avais | survitaminé |
| il | avait | survitaminé |
| nous | avions | survitaminé |
| vous | aviez | survitaminé |
| ils | avaient | survitaminé |
Futur simple
| je | survitaminerai |
| tu | survitamineras |
| il | survitaminera |
| nous | survitaminerons |
| vous | survitaminerez |
| ils | survitamineront |
Imparfait
| je | survitaminais |
| tu | survitaminais |
| il | survitaminait |
| nous | survitaminions |
| vous | survitaminiez |
| ils | survitaminaient |
Passé composé
| j' | ai | survitaminé |
| tu | as | survitaminé |
| il | a | survitaminé |
| nous | avons | survitaminé |
| vous | avez | survitaminé |
| ils | ont | survitaminé |
Passé simple
| je | survitaminai |
| tu | survitaminas |
| il | survitamina |
| nous | survitaminâmes |
| vous | survitaminâtes |
| ils | survitaminèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | survitaminé |
| tu | auras | survitaminé |
| il | aura | survitaminé |
| nous | aurons | survitaminé |
| vous | aurez | survitaminé |
| ils | auront | survitaminé |
Passé antérieur
| j' | eus | survitaminé |
| tu | eus | survitaminé |
| il | eut | survitaminé |
| nous | eûmes | survitaminé |
| vous | eûtes | survitaminé |
| ils | eurent | survitaminé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | survitaminerais |
| tu | survitaminerais |
| il | survitaminerait |
| nous | survitaminerions |
| vous | survitamineriez |
| ils | survitamineraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | survitaminé |
| tu | aurais | survitaminé |
| il | aurait | survitaminé |
| nous | aurions | survitaminé |
| vous | auriez | survitaminé |
| ils | auraient | survitaminé |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | survitaminé |
| tu | eusses | survitaminé |
| il | eût | survitaminé |
| nous | eussions | survitaminé |
| vous | eussiez | survitaminé |
| ils | eussent | survitaminé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | survitamine |
| que | tu | survitamines |
| qu' | il | survitamine |
| que | nous | survitaminions |
| que | vous | survitaminiez |
| qu' | ils | survitaminent |
Subjonctif imparfait
| que | je | survitaminasse |
| que | tu | survitaminasses |
| qu' | il | survitaminât |
| que | nous | survitaminassions |
| que | vous | survitaminassiez |
| qu' | ils | survitaminassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | survitaminé |
| que | tu | aies | survitaminé |
| qu' | il | ait | survitaminé |
| que | nous | ayons | survitaminé |
| que | vous | ayez | survitaminé |
| qu' | ils | aient | survitaminé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | survitaminé |
| que | tu | eusses | survitaminé |
| qu' | il | eût | survitaminé |
| que | nous | eussions | survitaminé |
| que | vous | eussiez | survitaminé |
| qu' | ils | eussent | survitaminé |
Impératif
Impératif présent
| survitamine |
| survitaminons |
| survitaminez |
Impératif passé
| aie | survitaminé | |
| ayons | survitaminé | |
| ayez | survitaminé | |
Infinitif
Participe
Participe passé
| survitaminé |
| ayant | survitaminé |