Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
vergner /vɛʁ.ɲe/ transitif 1er groupe
Garnir une rivière d'une vergne, d'une digue de pieux et de claies. (DAVIEL, Législation des cours d'eau).
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | vergne |
| tu | vergnes |
| il | vergne |
| nous | vergnons |
| vous | vergnez |
| ils | vergnent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | vergné |
| tu | avais | vergné |
| il | avait | vergné |
| nous | avions | vergné |
| vous | aviez | vergné |
| ils | avaient | vergné |
Futur simple
| je | vergnerai |
| tu | vergneras |
| il | vergnera |
| nous | vergnerons |
| vous | vergnerez |
| ils | vergneront |
Imparfait
| je | vergnais |
| tu | vergnais |
| il | vergnait |
| nous | vergnions |
| vous | vergniez |
| ils | vergnaient |
Passé composé
| j' | ai | vergné |
| tu | as | vergné |
| il | a | vergné |
| nous | avons | vergné |
| vous | avez | vergné |
| ils | ont | vergné |
Passé simple
| je | vergnai |
| tu | vergnas |
| il | vergna |
| nous | vergnâmes |
| vous | vergnâtes |
| ils | vergnèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | vergné |
| tu | auras | vergné |
| il | aura | vergné |
| nous | aurons | vergné |
| vous | aurez | vergné |
| ils | auront | vergné |
Passé antérieur
| j' | eus | vergné |
| tu | eus | vergné |
| il | eut | vergné |
| nous | eûmes | vergné |
| vous | eûtes | vergné |
| ils | eurent | vergné |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | vergnerais |
| tu | vergnerais |
| il | vergnerait |
| nous | vergnerions |
| vous | vergneriez |
| ils | vergneraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | vergné |
| tu | aurais | vergné |
| il | aurait | vergné |
| nous | aurions | vergné |
| vous | auriez | vergné |
| ils | auraient | vergné |
Conditionnel passé 2e forme
| j’eusse | vergné |
| tu | eusses | vergné |
| il | eût | vergné |
| nous | eussions | vergné |
| vous | eussiez | vergné |
| ils | eussent | vergné |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | vergne |
| que | tu | vergnes |
| qu' | il | vergne |
| que | nous | vergnions |
| que | vous | vergniez |
| qu' | ils | vergnent |
Subjonctif imparfait
| que | je | vergnasse |
| que | tu | vergnasses |
| qu' | il | vergnât |
| que | nous | vergnassions |
| que | vous | vergnassiez |
| qu' | ils | vergnassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | vergné |
| que | tu | aies | vergné |
| qu' | il | ait | vergné |
| que | nous | ayons | vergné |
| que | vous | ayez | vergné |
| qu' | ils | aient | vergné |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | vergné |
| que | tu | eusses | vergné |
| qu' | il | eût | vergné |
| que | nous | eussions | vergné |
| que | vous | eussiez | vergné |
| qu' | ils | eussent | vergné |
Impératif
Impératif passé
| aie | vergné | |
| ayons | vergné | |
| ayez | vergné | |
Infinitif
Participe