Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
vermiller /vɛʁ.mi.je/ intransitif 1er groupe
Chasse : Fouiller la terre, avec son boutoir, pour y chercher des vers, des oignons ou des racines, pour le sanglier.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | vermille |
| tu | vermilles |
| il | vermille |
| nous | vermillons |
| vous | vermillez |
| ils | vermillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | vermillé |
| tu | avais | vermillé |
| il | avait | vermillé |
| nous | avions | vermillé |
| vous | aviez | vermillé |
| ils | avaient | vermillé |
Futur simple
| je | vermillerai |
| tu | vermilleras |
| il | vermillera |
| nous | vermillerons |
| vous | vermillerez |
| ils | vermilleront |
Imparfait
| je | vermillais |
| tu | vermillais |
| il | vermillait |
| nous | vermillions |
| vous | vermilliez |
| ils | vermillaient |
Passé composé
| j' | ai | vermillé |
| tu | as | vermillé |
| il | a | vermillé |
| nous | avons | vermillé |
| vous | avez | vermillé |
| ils | ont | vermillé |
Passé simple
| je | vermillai |
| tu | vermillas |
| il | vermilla |
| nous | vermillâmes |
| vous | vermillâtes |
| ils | vermillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | vermillé |
| tu | auras | vermillé |
| il | aura | vermillé |
| nous | aurons | vermillé |
| vous | aurez | vermillé |
| ils | auront | vermillé |
Passé antérieur
| j' | eus | vermillé |
| tu | eus | vermillé |
| il | eut | vermillé |
| nous | eûmes | vermillé |
| vous | eûtes | vermillé |
| ils | eurent | vermillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | vermillerais |
| tu | vermillerais |
| il | vermillerait |
| nous | vermillerions |
| vous | vermilleriez |
| ils | vermilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | vermillé |
| tu | aurais | vermillé |
| il | aurait | vermillé |
| nous | aurions | vermillé |
| vous | auriez | vermillé |
| ils | auraient | vermillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | vermillé |
| tu | eusses | vermillé |
| il | eût | vermillé |
| nous | eussions | vermillé |
| vous | eussiez | vermillé |
| ils | eussent | vermillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | vermille |
| que | tu | vermilles |
| qu' | il | vermille |
| que | nous | vermillions |
| que | vous | vermilliez |
| qu' | ils | vermillent |
Subjonctif imparfait
| que | je | vermillasse |
| que | tu | vermillasses |
| qu' | il | vermillât |
| que | nous | vermillassions |
| que | vous | vermillassiez |
| qu' | ils | vermillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | vermillé |
| que | tu | aies | vermillé |
| qu' | il | ait | vermillé |
| que | nous | ayons | vermillé |
| que | vous | ayez | vermillé |
| qu' | ils | aient | vermillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | vermillé |
| que | tu | eusses | vermillé |
| qu' | il | eût | vermillé |
| que | nous | eussions | vermillé |
| que | vous | eussiez | vermillé |
| qu' | ils | eussent | vermillé |
Impératif
Impératif présent
| vermille |
| vermillons |
| vermillez |
Impératif passé
| aie | vermillé |
| ayons | vermillé |
| ayez | vermillé |
Infinitif
Participe