Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -é(.)er
Définitions
vitupérer /vi.ty.pe.ʁe/ 1er groupe
transitif (littéraire ou vieilli) Blâmer, critiquer, fustiger, .
intransitif (plutôt recherché et critiqué par certains puristes, cet emploi prend le dessus dans la langue contemporaine) Protester vivement, pester, invectiver contre qqn ou qqch.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
je | vitupère |
tu | vitupères |
il | vitupère |
nous | vitupérons |
vous | vitupérez |
ils | vitupèrent |
Plus-que-parfait
j' | avais | vitupéré |
tu | avais | vitupéré |
il | avait | vitupéré |
nous | avions | vitupéré |
vous | aviez | vitupéré |
ils | avaient | vitupéré |
Futur simple
je | vitupérerai |
tu | vitupéreras |
il | vitupérera |
nous | vitupérerons |
vous | vitupérerez |
ils | vitupéreront |
Imparfait
je | vitupérais |
tu | vitupérais |
il | vitupérait |
nous | vitupérions |
vous | vitupériez |
ils | vitupéraient |
Passé composé
j' | ai | vitupéré |
tu | as | vitupéré |
il | a | vitupéré |
nous | avons | vitupéré |
vous | avez | vitupéré |
ils | ont | vitupéré |
Passé simple
je | vitupérai |
tu | vitupéras |
il | vitupéra |
nous | vitupérâmes |
vous | vitupérâtes |
ils | vitupérèrent |
Futur antérieur
j' | aurai | vitupéré |
tu | auras | vitupéré |
il | aura | vitupéré |
nous | aurons | vitupéré |
vous | aurez | vitupéré |
ils | auront | vitupéré |
Passé antérieur
j' | eus | vitupéré |
tu | eus | vitupéré |
il | eut | vitupéré |
nous | eûmes | vitupéré |
vous | eûtes | vitupéré |
ils | eurent | vitupéré |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
je | vitupérerais |
tu | vitupérerais |
il | vitupérerait |
nous | vitupérerions |
vous | vitupéreriez |
ils | vitupéreraient |
Conditionnel passé 1ère forme
j' | aurais | vitupéré |
tu | aurais | vitupéré |
il | aurait | vitupéré |
nous | aurions | vitupéré |
vous | auriez | vitupéré |
ils | auraient | vitupéré |
Conditionnel passé 2e forme
j' | eusse | vitupéré |
tu | eusses | vitupéré |
il | eût | vitupéré |
nous | eussions | vitupéré |
vous | eussiez | vitupéré |
ils | eussent | vitupéré |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
que | je | vitupère |
que | tu | vitupères |
qu' | il | vitupère |
que | nous | vitupérions |
que | vous | vitupériez |
qu' | ils | vitupèrent |
Subjonctif imparfait
que | je | vitupérasse |
que | tu | vitupérasses |
qu' | il | vitupérât |
que | nous | vitupérassions |
que | vous | vitupérassiez |
qu' | ils | vitupérassent |
Subjonctif passé
que | j' | aie | vitupéré |
que | tu | aies | vitupéré |
qu' | il | ait | vitupéré |
que | nous | ayons | vitupéré |
que | vous | ayez | vitupéré |
qu' | ils | aient | vitupéré |
Subjonctif plus-que-parfait
que | j' | eusse | vitupéré |
que | tu | eusses | vitupéré |
qu' | il | eût | vitupéré |
que | nous | eussions | vitupéré |
que | vous | eussiez | vitupéré |
qu' | ils | eussent | vitupéré |
Impératif
Impératif présent
vitupère |
vitupérons |
vitupérez |
Impératif passé
aie | vitupéré |
ayons | vitupéré |
ayez | vitupéré |
Infinitif
Participe