Propriétés
		Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
			Définitions
			vouer /vwe/ transitif 1er groupe
Promettre par vœu.
Au figuré, promettre d'une manière particulière.
Par extension, consacrer à Dieu.
(Par analogie) Mettre sous la protection spéciale d'un saint.
Dévouer, employer avec zèle, avec suite à un objet particulier.
			Conjugaisons
			Indicatif
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Présent
				| je | voue | 
| tu | voues | 
| il | voue | 
| nous | vouons | 
| vous | vouez | 
| ils | vouent | 
				Plus-que-parfait
				| j' | avais | voué | 
| tu | avais | voué | 
| il | avait | voué | 
| nous | avions | voué | 
| vous | aviez | voué | 
| ils | avaient | voué | 
				Futur simple
				| je | vouerai | 
| tu | voueras | 
| il | vouera | 
| nous | vouerons | 
| vous | vouerez | 
| ils | voueront | 
				Imparfait
				| je | vouais | 
| tu | vouais | 
| il | vouait | 
| nous | vouions | 
| vous | vouiez | 
| ils | vouaient | 
			 
			
				Passé composé
				| j' | ai | voué | 
| tu | as | voué | 
| il | a | voué | 
| nous | avons | voué | 
| vous | avez | voué | 
| ils | ont | voué | 
				Passé simple
				| je | vouai | 
| tu | vouas | 
| il | voua | 
| nous | vouâmes | 
| vous | vouâtes | 
| ils | vouèrent | 
				Futur antérieur
				| j' | aurai | voué | 
| tu | auras | voué | 
| il | aura | voué | 
| nous | aurons | voué | 
| vous | aurez | voué | 
| ils | auront | voué | 
				Passé antérieur
				| j' | eus | voué | 
| tu | eus | voué | 
| il | eut | voué | 
| nous | eûmes | voué | 
| vous | eûtes | voué | 
| ils | eurent | voué | 
			 
			Conditionnel
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Conditionnel présent
				| je | vouerais | 
| tu | vouerais | 
| il | vouerait | 
| nous | vouerions | 
| vous | voueriez | 
| ils | voueraient | 
			 
			
				Conditionnel passé 1ère forme
				| j' | aurais | voué | 
| tu | aurais | voué | 
| il | aurait | voué | 
| nous | aurions | voué | 
| vous | auriez | voué | 
| ils | auraient | voué | 
			 
			
				Conditionnel passé 2e forme
				| j' | eusse | voué | 
| tu | eusses | voué | 
| il | eût | voué | 
| nous | eussions | voué | 
| vous | eussiez | voué | 
| ils | eussent | voué | 
			 
			Subjonctif
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Subjonctif présent
				| que | je | voue | 
| que | tu | voues | 
| qu' | il | voue | 
| que | nous | vouions | 
| que | vous | vouiez | 
| qu' | ils | vouent | 
				Subjonctif imparfait
				| que | je | vouasse | 
| que | tu | vouasses | 
| qu' | il | vouât | 
| que | nous | vouassions | 
| que | vous | vouassiez | 
| qu' | ils | vouassent | 
			 
			
				Subjonctif passé
				| que | j' | aie | voué | 
| que | tu | aies | voué | 
| qu' | il | ait | voué | 
| que | nous | ayons | voué | 
| que | vous | ayez | voué | 
| qu' | ils | aient | voué | 
				Subjonctif plus-que-parfait
				| que | j' | eusse | voué | 
| que | tu | eusses | voué | 
| qu' | il | eût | voué | 
| que | nous | eussions | voué | 
| que | vous | eussiez | voué | 
| qu' | ils | eussent | voué | 
			 
			Impératif
			
			
			Infinitif
			
			
			Participe