Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
s'accointer /sa.kwɛ̃.te/ pronominal 1er groupe
Se lier intimement, se familiariser avec quelqu'un.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | accointe |
| tu | accointes |
| il | accointe |
| nous | accointons |
| vous | accointez |
| ils | accointent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | accointé |
| tu | avais | accointé |
| il | avait | accointé |
| nous | avions | accointé |
| vous | aviez | accointé |
| ils | avaient | accointé |
Futur simple
| j' | accointerai |
| tu | accointeras |
| il | accointera |
| nous | accointerons |
| vous | accointerez |
| ils | accointeront |
Imparfait
| j' | accointais |
| tu | accointais |
| il | accointait |
| nous | accointions |
| vous | accointiez |
| ils | accointaient |
Passé composé
| j' | ai | accointé |
| tu | as | accointé |
| il | a | accointé |
| nous | avons | accointé |
| vous | avez | accointé |
| ils | ont | accointé |
Passé simple
| j' | accointai |
| tu | accointas |
| il | accointa |
| nous | accointâmes |
| vous | accointâtes |
| ils | accointèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | accointé |
| tu | auras | accointé |
| il | aura | accointé |
| nous | aurons | accointé |
| vous | aurez | accointé |
| ils | auront | accointé |
Passé antérieur
| j' | eus | accointé |
| tu | eus | accointé |
| il | eut | accointé |
| nous | eûmes | accointé |
| vous | eûtes | accointé |
| ils | eurent | accointé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | accointerais |
| tu | accointerais |
| il | accointerait |
| nous | accointerions |
| vous | accointeriez |
| ils | accointeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | accointé |
| tu | aurais | accointé |
| il | aurait | accointé |
| nous | aurions | accointé |
| vous | auriez | accointé |
| ils | auraient | accointé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | accointé |
| tu | eusses | accointé |
| il | eût | accointé |
| nous | eussions | accointé |
| vous | eussiez | accointé |
| ils | eussent | accointé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | accointe |
| que | tu | accointes |
| qu' | il | accointe |
| que | nous | accointions |
| que | vous | accointiez |
| qu' | ils | accointent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | accointasse |
| que | tu | accointasses |
| qu' | il | accointât |
| que | nous | accointassions |
| que | vous | accointassiez |
| qu' | ils | accointassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | accointé |
| que | tu | aies | accointé |
| qu' | il | ait | accointé |
| que | nous | ayons | accointé |
| que | vous | ayez | accointé |
| qu' | ils | aient | accointé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | accointé |
| que | tu | eusses | accointé |
| qu' | il | eût | accointé |
| que | nous | eussions | accointé |
| que | vous | eussiez | accointé |
| qu' | ils | eussent | accointé |
Impératif
Impératif présent
| accointe |
| accointons |
| accointez |
Impératif passé
| aie | accointé |
| ayons | accointé |
| ayez | accointé |
Infinitif
Participe