Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
accoiter 1er groupe pronominal
Se tenir coi, s'embusquer, s'abriter.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | accoite |
| tu | accoites |
| il | accoite |
| nous | accoitons |
| vous | accoitez |
| ils | accoitent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | accoité |
| tu | avais | accoité |
| il | avait | accoité |
| nous | avions | accoité |
| vous | aviez | accoité |
| ils | avaient | accoité |
Futur simple
| j' | accoiterai |
| tu | accoiteras |
| il | accoitera |
| nous | accoiterons |
| vous | accoiterez |
| ils | accoiteront |
Imparfait
| j' | accoitais |
| tu | accoitais |
| il | accoitait |
| nous | accoitions |
| vous | accoitiez |
| ils | accoitaient |
Passé composé
| j' | ai | accoité |
| tu | as | accoité |
| il | a | accoité |
| nous | avons | accoité |
| vous | avez | accoité |
| ils | ont | accoité |
Passé simple
| j' | accoitai |
| tu | accoitas |
| il | accoita |
| nous | accoitâmes |
| vous | accoitâtes |
| ils | accoitèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | accoité |
| tu | auras | accoité |
| il | aura | accoité |
| nous | aurons | accoité |
| vous | aurez | accoité |
| ils | auront | accoité |
Passé antérieur
| j' | eus | accoité |
| tu | eus | accoité |
| il | eut | accoité |
| nous | eûmes | accoité |
| vous | eûtes | accoité |
| ils | eurent | accoité |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | accoiterais |
| tu | accoiterais |
| il | accoiterait |
| nous | accoiterions |
| vous | accoiteriez |
| ils | accoiteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | accoité |
| tu | aurais | accoité |
| il | aurait | accoité |
| nous | aurions | accoité |
| vous | auriez | accoité |
| ils | auraient | accoité |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | accoité |
| tu | eusses | accoité |
| il | eût | accoité |
| nous | eussions | accoité |
| vous | eussiez | accoité |
| ils | eussent | accoité |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | accoite |
| que | tu | accoites |
| qu' | il | accoite |
| que | nous | accoitions |
| que | vous | accoitiez |
| qu' | ils | accoitent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | accoitasse |
| que | tu | accoitasses |
| qu' | il | accoitât |
| que | nous | accoitassions |
| que | vous | accoitassiez |
| qu' | ils | accoitassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | accoité |
| que | tu | aies | accoité |
| qu' | il | ait | accoité |
| que | nous | ayons | accoité |
| que | vous | ayez | accoité |
| qu' | ils | aient | accoité |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | accoité |
| que | tu | eusses | accoité |
| qu' | il | eût | accoité |
| que | nous | eussions | accoité |
| que | vous | eussiez | accoité |
| qu' | ils | eussent | accoité |
Impératif
Impératif passé
| aie | accoité |
| ayons | accoité |
| ayez | accoité |
Infinitif
Participe