Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
affermer /a.fɛʁ.me/ transitif 1er groupe
Donner à ferme.
Prendre à ferme.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | afferme |
| tu | affermes |
| il | afferme |
| nous | affermons |
| vous | affermez |
| ils | afferment |
Plus-que-parfait
| j' | avais | affermé |
| tu | avais | affermé |
| il | avait | affermé |
| nous | avions | affermé |
| vous | aviez | affermé |
| ils | avaient | affermé |
Futur simple
| j' | affermerai |
| tu | affermeras |
| il | affermera |
| nous | affermerons |
| vous | affermerez |
| ils | affermeront |
Imparfait
| j' | affermais |
| tu | affermais |
| il | affermait |
| nous | affermions |
| vous | affermiez |
| ils | affermaient |
Passé composé
| j' | ai | affermé |
| tu | as | affermé |
| il | a | affermé |
| nous | avons | affermé |
| vous | avez | affermé |
| ils | ont | affermé |
Passé simple
| j' | affermai |
| tu | affermas |
| il | afferma |
| nous | affermâmes |
| vous | affermâtes |
| ils | affermèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | affermé |
| tu | auras | affermé |
| il | aura | affermé |
| nous | aurons | affermé |
| vous | aurez | affermé |
| ils | auront | affermé |
Passé antérieur
| j' | eus | affermé |
| tu | eus | affermé |
| il | eut | affermé |
| nous | eûmes | affermé |
| vous | eûtes | affermé |
| ils | eurent | affermé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | affermerais |
| tu | affermerais |
| il | affermerait |
| nous | affermerions |
| vous | affermeriez |
| ils | affermeraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | affermé |
| tu | aurais | affermé |
| il | aurait | affermé |
| nous | aurions | affermé |
| vous | auriez | affermé |
| ils | auraient | affermé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | affermé |
| tu | eusses | affermé |
| il | eût | affermé |
| nous | eussions | affermé |
| vous | eussiez | affermé |
| ils | eussent | affermé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | afferme |
| que | tu | affermes |
| qu' | il | afferme |
| que | nous | affermions |
| que | vous | affermiez |
| qu' | ils | afferment |
Subjonctif imparfait
| que | j' | affermasse |
| que | tu | affermasses |
| qu' | il | affermât |
| que | nous | affermassions |
| que | vous | affermassiez |
| qu' | ils | affermassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | affermé |
| que | tu | aies | affermé |
| qu' | il | ait | affermé |
| que | nous | ayons | affermé |
| que | vous | ayez | affermé |
| qu' | ils | aient | affermé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | affermé |
| que | tu | eusses | affermé |
| qu' | il | eût | affermé |
| que | nous | eussions | affermé |
| que | vous | eussiez | affermé |
| qu' | ils | eussent | affermé |
Impératif
Impératif passé
| aie | affermé |
| ayons | affermé |
| ayez | affermé |
Infinitif
Participe