Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
affruiter intransitif 1er groupe
Botanique : Porter ou produire des fruits.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | affruite |
| tu | affruites |
| il | affruite |
| nous | affruitons |
| vous | affruitez |
| ils | affruitent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | affruité |
| tu | avais | affruité |
| il | avait | affruité |
| nous | avions | affruité |
| vous | aviez | affruité |
| ils | avaient | affruité |
Futur simple
| j' | affruiterai |
| tu | affruiteras |
| il | affruitera |
| nous | affruiterons |
| vous | affruiterez |
| ils | affruiteront |
Imparfait
| j' | affruitais |
| tu | affruitais |
| il | affruitait |
| nous | affruitions |
| vous | affruitiez |
| ils | affruitaient |
Passé composé
| j' | ai | affruité |
| tu | as | affruité |
| il | a | affruité |
| nous | avons | affruité |
| vous | avez | affruité |
| ils | ont | affruité |
Passé simple
| j' | affruitai |
| tu | affruitas |
| il | affruita |
| nous | affruitâmes |
| vous | affruitâtes |
| ils | affruitèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | affruité |
| tu | auras | affruité |
| il | aura | affruité |
| nous | aurons | affruité |
| vous | aurez | affruité |
| ils | auront | affruité |
Passé antérieur
| j' | eus | affruité |
| tu | eus | affruité |
| il | eut | affruité |
| nous | eûmes | affruité |
| vous | eûtes | affruité |
| ils | eurent | affruité |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | affruiterais |
| tu | affruiterais |
| il | affruiterait |
| nous | affruiterions |
| vous | affruiteriez |
| ils | affruiteraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | affruité |
| tu | aurais | affruité |
| il | aurait | affruité |
| nous | aurions | affruité |
| vous | auriez | affruité |
| ils | auraient | affruité |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | affruité |
| tu | eusses | affruité |
| il | eût | affruité |
| nous | eussions | affruité |
| vous | eussiez | affruité |
| ils | eussent | affruité |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | affruite |
| que | tu | affruites |
| qu' | il | affruite |
| que | nous | affruitions |
| que | vous | affruitiez |
| qu' | ils | affruitent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | affruitasse |
| que | tu | affruitasses |
| qu' | il | affruitât |
| que | nous | affruitassions |
| que | vous | affruitassiez |
| qu' | ils | affruitassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | affruité |
| que | tu | aies | affruité |
| qu' | il | ait | affruité |
| que | nous | ayons | affruité |
| que | vous | ayez | affruité |
| qu' | ils | aient | affruité |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | affruité |
| que | tu | eusses | affruité |
| qu' | il | eût | affruité |
| que | nous | eussions | affruité |
| que | vous | eussiez | affruité |
| qu' | ils | eussent | affruité |
Impératif
Impératif présent
| affruite |
| affruitons |
| affruitez |
Impératif passé
| aie | affruité |
| ayons | affruité |
| ayez | affruité |
Infinitif
Participe